داستان

چون WWE در اصل یک ورزش نمایشی است، از داستان نیز برخوردار هست. به این صورت که در هر هفته اتفاقات جدیدی رخ می دهند. بخش داستانی بازی 30 Years of Wrestlemania نام دارد که شما بجای ستاره های قدیمی ای مثل Hulk Hogan و Andre The Giant بازی می کنید و شاهد وقایعی هستید که در هر سری اتفاق افتاده اند. روایت داستان طبق همان وقایع نسبتاً خوب طراحی شده است. میان پرده ها از انیمیشن و تعدادی ویدئوهای مسابقات هستند. بخش WWE Universe بازی هم تفاوت چندانی با نسخه قبلی ندارد، ولی با توجه به اضافه شدن یک سری ستاره ها در Feud و روابط بین آن ها، تفاوت هایی ایجاد شده است. با اینکه اکثر بازی های ورزشی از داستان خاصی برخوردار نیستند، ولی WWE سوژه خوبی برای پرداختن به این قسمت دارد که در WWE 2K14 هر چند تکراری، ولی قابل قبول است.

گرافیک

گرافیک بازی در حقیقت هیچ تفاوتی با نسخه قبلی ندارد، ولی به طراحی ستاره ها نمی توان ایراد زیادی گرفت. چهره آن ها نسبتاً خوب است و حرکات هم با استفاده از Motion-Capture ساخته شده اند. چهره تماشاچیان فانتزی و شبیه به کاغذ است که بسیار آزار دهنده جلوه می کند یا مثلاً داور بازی همان مدل قبلی است و یا ظاهر چند تن از ستاره ها کوچکترین فرقی نکرده است. جزئیاتی مانند عرق یا خون نیز ضعیف کار شده اند.

موسیقی/صداگذاری

در WWE هر ستاره ای موزیک خاص خود را دارد که در زمان ورود به رینگ و پیروزی او اجرا می شود. این موزیک ها در منو هم پخش می شوند و بازی دیگر نیازی به ساخت موسیقی ندارد و از این جهت هم سازندگان بازی می توانستند بجای آن، وقت خود را روی بهبود گویندگی و گزارشگری در حین انجام مبارزات بگذارند، ولی دو گزارشگر اصلی این سری یعنی مایکل کول (Michael Cole) و جری لالر (Jerry Lawler) دقیقاً همان دیالوگ هایی را که برای نسخه قبلی نوشته شده، ادا می کنند! در عوض، صداگذاری ستاره های معروف برای بخش 30 Years of Wrestlemania بسیار خوب کار شده و همچنین افکت های صوتی بازی مثل مشت، پریدن، ضربه، خراب شدن میز و... در رینگ قابل قبول هستند.

گیم پلی

گیم پلی سری بازی های WWE به مبارزه در رینگ با حریف خلاصه می شود. تعداد زیادی ستاره جدید در این شماره اضافه شده اند که از جمله آن ها Damien Sandow ،Ryback و گروه Shield هستند. خوشبختانه گیم پلی بازی، آن روانی سابق را حفظ کرده و قابلیت هایی نظیر OMG Finishers یا Mid-Air Finishers بهبود یافته اند. مثلاً Ryback می تواند حرکت Shellshock خود را روی 2 ستاره انجام دهد یا Randy Orton می تواند زیباتر از قبل، در هوا حریف خود را RKO کند. یک سری جزئیات دیگر مثل Close-Line زدن و انداختن حریف از روی طناب به بیرون نیز بهتر کار شده اند، ولی موارد مهم در گیم پلی بازی هنوز از اشکالات و باگ هایی برخوردار هستند.

مثلاً در مسابقه Hell in a Cell بازیکن نمی تواند بالای Cell آزادانه به مبارزه بپردازد و یا دوربین در بعضی زوایا از جذابیت بازی می کاهد. سیستم های Pin و Submission هم تغییر زیادی نکرده اند، ولی Kick Out کردن و خارج شدن از این دو مرحله ساده تر شده است. در بخش آنلاین، شما می توانید در مسابقات Royal Rumble شرکت کنید و در Leaderboard، خود را ارتقا دهید و همچنین سرورهای تهیه شده توسط 2K Sports در مقایسه با ΤΗQ برای این قسمت بسیار بهتر هستند و کمتر به مشکل برمی خورید. در کل گیم پلی WWE 2K14 با اینکه تغییر زیادی نسبت به WWE '13 نداشته، اما همچنان جذابیت نسبی خود را حفظ کرده است.

نتیجه گیری

با توجه به اینکه ناشر WWE 2K14 عوض شده بود، انتظار یک عنوان جدید در مقایسه با عناوین قبلی می رفت که این هدف شکست خورد، ولی به هر حال برای طرفداران این سری و عنوانی است که به آن ها اجازه می دهد تا در رینگ با ستاره های مورد علاقه شان لحظات لذت بخشی را سپری کنند.