چند روز پیش فکر می کردم تابستان گیمی تکرار نشدنی خواهم داشت. پس از لذت برن از بازی Murdered احساس کردم نوبت… Sniper Elite 3 است. در همین افکار بودم که دوستم با من تماس گرفت و گفت بازی را خریده است. منم با هزاران امید و آرزو پیش او رفتم و بازی را گرفتم. DVD ها را بیرون آوردم، امیدم دوچندان شد. بازی دارای ۴ دی وی دی بود. متوجه شدم باید ۱۸GB حافظه خالی برای نصب بازی داشته باشم. بازی به طور کامل نصب شد. تقریبا دوساعت پس از نصب بازی آنرا اجرا کردم. یک منوی بسیار زیبا. با خود گفتم این دیگر بی نظیر است. با همین افکار بازی را اجرا کردم. همین موقع بود که متوجه شدم… داشتم اشتباه می کردم.

نام بازی : Sniper Elite III

سازنده : Rebellion Oxford

ناشر : ۵۰۵Games

پلتفرم ها : PS4 , PS3 , PC , Xbox One , Xbox 360

تاریح انتشار : ۲۷ ژوئن

پلتفرم نقد و بررسی : PC

 به دنبال هدف ، به دنبال هیتلر

شخصیت اول بازی Karl Fairburne نام دارد که ملیتی آمریکایی دارد . داستان بازی در بازه زمانی بین سال های ۱۹۳۰ – ۱۹۴۰ است جایی که هیتلر افراد خود را مستقر کرده و Karl باید کار یک ارتش را به تنهایی انجام دهد . داستان بازی چیز زیادی ندارد که احتیاج به توضیحات بیشتر داشته باشید.

بیابان های مرگ

روی گرافیک بازی اصلا خوب کار نشده و باگ هایی که در این بازی دیده می شوند به ندرت در بازی های دیگر به چشم می خورند . باگ هایی نظیر رفتن به داخل علف ها ، عبور از بدن سرباز دشمن ، عبور از دیوار و … همگی در این بازی کاملا طبیعی به نظر می رسند و من متعجبم که چگونه سایت هایی نظیر IGN به این بازی نمره متوسط داده اند . به جز انواع و اقسام باگ ها که به آنها اشاره شد می رسیم به بخش طراحی چهره ها . به جز کارل ، هیچ کدام از افراد بازی جالب طراحی نشده اند و اصلا به این نکته دقت نشده است . بافت های لباس ها نیز تعریفی ندارد و اصلا به نظر نمی رسد که لباسی که به تن دارید از تار و پود می باشد . از آن بد تر لباس افراد دیگر بازی است که شاید در یک کلام افتضاح طراحی شده اند . راستش را بخواهید من در عجبم که چطور در چنین برهه ی زمانی ، در سال ۲۰۱۴ یک بازی اینگونه ساخته شده باشد . شاید به اندازه ی کافی از بدی های این بازی گفته باشم پس ، پس برویم به محاسن این عنوان هم اشاره ای داشته باشیم .

از جمله ی جذابیت هایی که احتمالا از همان اول شما را متوجه خود می کند ، تغییرات محیطی نسبت به نسخه ی قبل می باشد . بازی از خرابه های برلین فاصله گرفته و به بیابان های آفریقا سفر کرده است . رنگ پردازی ها در یک کلام فوق العاده بوده اند و ترکیب رنگ کوهستان ها با صحرا به جذابیت بازی کمک زیادی کرده است . در نسخه ی V2 محیط بازی سرد بود و شما را جذب نمی کرد اما در این نسخه گرم طراحی شدن محیط باعث می شود کمی بیشتر به ادامه ی بازی ترغیب شوید . یکی دیگر از اشکالاتی  که می توان به بازی گرفت ، دیر لود شدن تکسچر ها و البته بد طراحی شدن آنهاست . البته این مورد تعجب زیادی ندارد . وقتی که Rebellion حاضر نشده صورت افراد را بهتر ترسیم کند ، پس دلیلی ندارد که به تکسچر ها اهمیت دهد . انفجار هایی که در بازی رخ می دهد از نکات مثبت گرافیکی محسوب می شوند . البته قاعدتا انفجار باید آتش بیشتری تولید کند اما حداقل جذابیت لازم را دارد و نمی توان اشکالی بر آن وارد کرد . البته هنگامی که شما از قابلیت X-Ray ( در بخش گیم پلی توضیح داده خواهد شد ) استفاده می کند ، اسکلت بدن دشمنان و همچنین طراحی خود گلوله بسیار زیباست . در این مورد دیگر واقعا نمی توان ایراد گرفت .

گلوله ی مرگبار

با توجه به گرافیک ضعیف ، باید به  گیم پلی بازی امیدوار باشیم . گیم پلی بازی گرچه یکنواخت است اما واقعیت این است که نسبت به بخش های دیگر واقعا قوی کار کرده است . یکی از نکاتی که توجه شما را جلب می کند ، Inventory کامل کارل است . در این اینونتوری هر چه بخواهید می توانید پیدا کنید . از اسلحه گرفته تا حتی سنگ برای پرت کردن حواس دشمن ، به علاوه ی دو نوع بسته ی سلامتی مختلف . مشکلی که من در این بازی به وضوح حس کردم این بود که متاسفانه سازنده به حدی در بخش مخفی کاری غرق شده که یادش رفته است این بازی Sniper Elite نام دارد . یکی از کم استفاده ترین سلاح های شما همان اسنایپر شماست . شما باید در طول بازی دشمنان را بی صدا به درک بفرستید تا دیده نشوید و به درک فرستاده نشوید . در این هنگام شما یا باید با استفاده از Welrod ( یکی از سلاح های شما که صدا ندارد ) و چاقو دشمنان را از پای درآورید و این همان چیزی است که در ذوق یک عاشق اسنایپر می زند . طبیعتا کسی که این بازی را تهیه می کند می خواهد لذت استفاده از اسنایپر را تجربه کند نه استفاده از چاقو . اگر اینطور باشد که می تواند بازی Splinter Cell را تهیه کند و کلی هم لذت ببرد .

در نسخه ی قبلی شما می توانستید یک سنگر مناسب پیدا کنید و پشت آن کاور بگیرید و با رگبار یا اسنایپر دشمنان را از پای درآورید اما چنین چیزی را در SE3 نخواهید دید . سیستم کاورگیری به شکل عجیبی مسخره است اگر دیده شوید بهتر است فرار کنید تا اینکه خود را اسیر کاور کنید . توانایی پناه گرفتن پشت علف ها و دیده نشدن یک نوآوری محسوب می شود . حداقل باعث می شود که بخش مخفی کاری زیبا تر به نظر برسد . هوش مصنوعی دشمنان شما واقعا ضعیف است و حتما باید در مقابلشان قرار بگیرید تا دیده شوید . از طرفی اگر با فاصله ۱۰ کیلومتر از آن ها دور باشید و بدوید صدای پایتان را می شنوند گویی باد صدایتان را به گوششان می رساند .

اما جذاب ترین بخش این بازی مربوط به X-Ray است . روی این مورد وافعا کار شده و شما را حیرت زده می کند . اما X-Ray چیست ؟ اگر نسخه ی قبلی این عنوان را تجربه کرده باشید که دیگر سوالی نمی ماند اما اگر این اولین تجربه  ی شماست باید بدانید X-Ray یکی از محبوب ترین قابلیت های این فرانچایز است که هنگامی که شما با اسنایپر به دشمن شلیک می کند ، دوربین روی گلوله زوم می شود و هنگامی که گلوله وارد بدن طرف می شود استخوان های آن نگون بخت معلوم می شوند . چیزی که در این نسخه زیاد دیده می شود همین مورد است که جذابیت زیادی دارد . شما می توانید در این بازی اطراف خود مین بکارید تا اگر دشمنی داشت به شما نزدیک می شد نتواند خود را به شما برساند . همچنین وقتی کسی را می کشید می توانید جنازه ی مرحوم را بلند کرده وبه جایی منتقل کنید که دیگران آن را نبینند .

در یک کلام می توان گفتت در این بازی از شروع اولین مرحله تا پایان آخرین مرحله باید استراتژی مشخصی داشته باشید . اگر بخواهید بدون نقشه روی سر دشمنان خراب شوید نتیجه ای نمی گیرید.

صدای شلیک

بدون مقدمه بگویم که شخصیت اول بازی صداپیشه ندارد یعنی هرگز در طول بازی حرف نمی زند و به افراد لال بیشتر شباهت دارد . دیالوگ های زیادی در بازی شنیده نمی شوند و این واقعا آزار دهنده است . اما گذشته از صداپیشگی و این حرف ها ، موسیقی بازی موفق عمل کرده است . هنگامی که باید صدای موزیک شنیده شود ، شنیده می شود و اگر هم لازم نباشد ، شنیده نمی شود . موسیقی های بازی به دل بازیکن می نشیند البته اگر به آنها توجه داشته باشد ( که بعید می دانم ) . صدای شلیک اسنایپر فوق العاده است . صدایی بلند و ممتد که شما را بهت زده می کند و همچنین صدای شکسته شدن استخوان های دشمنان که دلچسب است . بخش صداگذاری بازی بیش از این به توضیح احتیاج ندارد .

سخن آخر

Sniper Elite 3 یک بازی ضعیف قلمداد می شود . بخش گرافیک که توضیحات داده شد . گیم پلی بازی گرچه یکنواخت است اما قابل تحمل است . SE3 ارزش یک بار بازی کردن دارد اما نه بیشتر . البته اگر این عنوان را بازی نکنید هم چیز زیادی از دست نداده اید.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: