ممکنه پرطرفدار شدن فیلم هایی مثل VAMPIRE DIARIES و TWILIGHT استودیو Realemforge روبه به فکر این انداخته باشد
که یک بازی با بسازد که محوریت اون روی یک خون آشام وقابلیت های منحصر به فرد او باشد اما آیا این استودیو موفق شد که قهرمان جدید خود که یک خون آشام هست روبه یک قهرمان محبوب بین گیمرها تبدیل کند یا نه ؟ درادامه با نقاط قوت وضعف بازی dark آشنا میشویم…
داستان:
درشهری که مطابق با نام بازی فضایش سیاه و فاسد است،یک قهرمان جدید پیدا میشود که با ظلم و فساد مبارزه کند،و او کسی نیست جز Eric bane که یک خون آشـام است،همیـن مسئـله است که او را از سـایر قهرمانان بازی مــتمــایز می کـند،هـمانـطـور که گـفـتـه شـد او یک خون اشام است پس منشا حیات و قدرت او خون است، اما ضعف داستان در این است که بسیار گنگ است وخوب روایت نمیشود، ابتـدای بازی Eric را در یک بار میـبــینــیم که دارای حالتــی غیر عادی اســت و فرشــتــه ای را میبــیــنــد که بااو صــحـبـت هایی میـکــنــد، داستان بازی بسیار سطحی و ساده است با این وجود خوب روایت نمیشود.
شخصیت پردازی:
یکی از چـیـز هــایی که در یـک بازی که شـخـصـیــتــش یک خــون اشـام است باید به خوبی انجام گـیـرد شــخصــیـت پردازی اسـت که متاســفانه بازی Dark با تمام انتـظار هایی که ازآن مــیرفـت در ایـن قسمت خوب کار نکرد.دربازی اگر مکیدن خون دشمان نباشد آدم اصلا حس نمیکند که شخصیتی که کنترل میکند یک خون آشام است،قابلیـت هایی که eric دارد بیشتر شبـیه جـادوگر هاسـت، اکثر کارهایی که میکند کارهایی است که منحصر به یک خون آشام نیست.
گرافیک:
همانطور که میدانید این بازی با استفاده از موتور vision engine 8 ساخته شده است،گرافیک بازی حالت کمیک و کارتونی دارد ،این حالت هم طرفداران خاص خودش را دارد. طراحی محیط های بازی خوب و قابل قبول است ،رنگ بندی ها هم مشکـل خاصی ندارند و نـمیـتوان به آن هـا ایراد چندانی گرفت.اما طراحی شخصـیت ها بسیار ضعـیـف است،حرکت های لب اصلا به صحبت ها نمی آید،انیمیشن های شـخـصـیـت هــم اصلا خوب کار نشده و بسیار مصنوعی است،برای مثال هنگام مکـیدن خون دشـمنان فاصله ی بسیار زیادی بین دهان ERIC وبدن آن هاست.
از یک بازی با شخصیت خون اشام انتظار میرود که درگیری ها خونین باشد ولی فقط به هنگام مکیدن خون دشمنان چند قطره خون آن هم به صورت مصنوعی میپاشد.
گیم پلی:
DARK در بخش گیم پلی متوسط عمل کرده است،این بازی اکثر المان های یک بازی اکشن_مخفی کاری را دارد .قابلیت های منحصر به فردی که Eric دارد باعث میشـود کمی روند گیـم پلی بهـتر شود،مثلـا یکی از این قابلیت ها Shadow grip است که توسط آن میتوانید دشمنان را از راه دور از پا در بیاورید دربازی توانایی استفاده ازهــیــچ گونه وسیله و سلـاحی مـمـکن نـیـسـت،شـمــا بــه مــحـض این کــه دیـده شــویــد به احتمال ۹۰ درصد کشته میشوید.یکی از چیزهایی که جالب به نظر میرسد این است که باید مراقب باشیدکه روی چه چیزی پا میــگذاریــد، مثلا پا گذاشتن روی شیشه های خورد شده باعـث ایجاد صـدا میشـود و دشمنی که در نزدیکی است متوجه شما میشود.هوش مصنــوعی بازی هم در سطح متوسطی قرار دارد،گاهی اوقات واقعا رفتار دشمنان احمقانه به نظر می آید ،با این حال سختی لازم برای یک عنوان مخفی کاری را دارد.
یکی از نقاط ضعفی که میتوان به آن اشاره کرد عدم وجود jump در این بازی است، یعنی شما نمیتوانیدبپرید. در یک بازی با این شخصیت نبودن پرش واقعا ضعف به حساب می آید.قابلیت teleport هم که دربازی وجود دارد نمیتواند تمام نیاز های گیمر را برطرف کنتد،طبـیعی نبــودن حرکــات هم باعث میشود بازی به دل گیمر نشیند و پس از مدتی از آن خسته شود.
موسیقی و صدا گذاری:
در این قسمت هم بازی نسبتا ضعیف عمل کرده است،صدا پیشگی شخصیت ها خوب نیست،انیمیشن های صورت با حرفی که میزنند همخوانی ندارد.گاهی اوقات میبیــنیـد یک دشــمــن که تنها اسـت فریــاد میزنــد که دستگیرش کنید . موسیقی بازی ایراد چندانی ندارد و میتواند هیجان یا احساسی که لازم است رامنتقل کند.
نتیجه گیری:
بازی Dark یکی از عنوانی بود که انتظار زیادی از آن میرفت اما نتوانست انتظار ها را برآورده کند…
فرانچایز بسیار موفق Rockstar Games یعنی Grand Theft Auto راه بسیاری را طی کرده البته در هر زمینه از زمینه های گیم پلی،گرافیک،سبک Open-World،سیستم مبارزه و…شما در این مقاله می توانید سیر تکامل این فرانچایز را به روایت تصویر از GTA تا GTA V مشاهده نمایید:
GTA:
GTA II:
GTA III:
GTA Vice City:
GTA San Andreas:
GTA IV:
GTA V:
امیدوارم خوشتان آمده باشد.عنوان GTA V یعنی آخرین نسخه از این سری تا به الان در ۱۷ سپتامبر برای PS3 و Xbox360 عرضه خواهد شد
کارتون لاک پشت های نینجا برای ما بچه های قدیمی تر یک خاطره فراموش نشدنی است. کارتونی که مانند فوتبالیست ها، لوک خوش شانس، پلنگ صورتی، پت و مت و خیلی کارتون های دیگر بسیار خاطره انگیز بود. اکثر این هیجان ها به خاطر شخصیت پردازی عالی این کارتون و خصوصا مبارزات هیجان انگیزش بود.
در صنعت بازی سازی اولین نسخه از این سری بازی ها و لاکپشت های دوست داشتنی شان برای کنسول Sega Mega Drive منتشر شد و به تدریج بر روی پلتفرم های بعدی هم منتشر شد. نسخه های PS2 این بازی بسیار خوب بودند و از آن جا به بعد بود که این سری بازی به دست شرکت های پول پرستی نظیر اکتیویژن سپارده شد و از خالق اصلی اش یعنی Konami دور شد و همین بهانه ای شد تا اکتیویژن که تبحر خاصی را در خراب کردن خاطره ها دارد در تلاش بعدی اش به این لاک پشت های دوست داشتنی هم رحم نکند.
نام: Teenage Mutant Ninja Turtles : Out of the Shadow
ناشر: Activision
سازنده: Red Fly
پلتفرم ها: Pc , Xbox 360 , PS3
سبک: Action-Adventure، اکشن ماجراجویی
همان طور که گفتم Teenage Mutant Ninja Turtles: Return of the Shredder اولین نسخه از این سری بازی ها بود که داستانش ربط هایی هم به سریال کارتونی بازی داشت. در ادامه این بازی روند موفقیت آمیزی را طی کرد تا این که در چند سال اخیر چند قسمت بی کیفیت از آن ساخته شد. شاید آخرین نسخه نسبتا خوب این بازی که برای PS2 و PC منتشر شد همان نسخه ای باشد که بر طبق نسخه سینمایی این انیمیشن ساخته شد. بازی های آخری که UBISOFT از این سری ساخته است چندان دلچسب از آب در نیامده اند اما به هرحال هر چه که هستند از این نسخه ای که Red Fly ساخته است بهتر بوده اند.
داستان:
داستان بازی باز هم به دشمن اصلی لاک پشت ها یعنی Shredder بر می گردد.در ابتدای بازی و طی یک روایت عجیب چند ثانیه ای(!) شما ماجرای استاد Splinter که در ابتدا هاماتو یوشی نام دارد را می فهمید. وی در جوانی عاشق دختری می شود( هنوز تبدیل به موش نشده است) و طی یک داستان فوق العاده کلیشه ای و هندی(!) Shredder که او نامش اروکوساکی است نیز به این دختر علاقه دارد و به همین منظور قصد نابودی اسپلینتر را دارد. به همین منظور با یک نوع ماده اسپلینتر را تبدیل به یک موش می کند و همین جا است که موش قصه ما(!) با لاکپشت ها آشنا می شود و تصمیم می گیرد شاگردانی خوب را تربیت کند.
اما اسپلینتر قبل از این وقایاع این لاک پشت ها را می خرد و در نتیجه این مایع باعث می شود که این لاک پشت ها بزرگ بشوند و اسپلینتر هم تبدیل به یک موش شود. ظاهرا این ماده باعث تغییرات ژنتیکی در موجودات می شود.لاک پشت ها تبدیل به موجوداتی وفادار برای استاد اسپلینتر می شوند و در این بین شما باید مبارزات خود را با فضایی هایی که Shredder هم یکی از آن هاست و نینجاهای او شروع کنید.
فضایی ها که هستند؟
اگر سریال این انیمیشن را دیده باشید متوجه می شوید که شردر یکی از آن هاست. وی یک لباس آهنی به تن کرده است و بدنش حالت ربات گونه ای دارد که کنترلش می کند. فضایی ها موجوداتی دارای دست و پا هستند که حالتی شبیه به مغز دارند.
داستان Out Of The Shadow بسیار کلیشه ای است و البته سناریو خاصی هم ندارد. شما عملا رنگی از داستان در این بازی نخواهید دید و متاسفانه این یک ضعف بزرگ است. OoTS یک عنوان Arcade است و انتظارات گرافیکی از آن بالا نیست ولی برعکس اکثر عناوین هم سبکش برخلاف این عمل کرده است!
در طول بازی شما در انواع محیط ها و در نقش یکی از لاکپشت ها مبارزه می کنید بی آن که بفهمید هدف اصلی، محور اصلی این بازی چیست. در واقع Oots شما را ناخودآگاه وارد دنیایی می کند که در آن گیمرها بدون توجه به داستان بازی پیش می روند. دنیایی که چندان جالب نیست زیرا داستان رکن مهمی در یک بازی است.
اما در مورد لاک پشت ها هم کمی توضیح دهم:
۱٫لئوناردو( Leonardo)
لئو همانی است که رهبر گروه است. لئوناردو فردی است که تابع حرف های استاد اسپلینتر است و مبارز قابلی به حساب می آید. تمرین های سخت لئو باعث شده است که او بتواند رهبر گروه بشود. او بسیار خوب مبارزه می کند و از فنون مختلفی هم استفاده می کند.
از جمله ویژگی های بارز لئو، نقاب آبی رنگش و همچنین دو شمشیری کوچکی است که با خود دارد. همچنین خونسردی وی را می توان از جمله نکات مثبتش دانست.
۲٫ داناتلو(Donatello)
داناتلو یا دانی هوش اصلی گروه است. اکثر تجهیزات لاک پشت ها را او ساخته است و به نوعی آچار فرانسه است. دانی عاقلانه برخورد می کند و شاید بعضا ضعیف تر از سایر اعضای گروه مبارزه کند.
یک چوب بلند سلاح دانی است. او نقابی بنفش بر چشم می زند.
۳٫ مایکل آنجلو(Michel Angelo)
شاید یکی از جذاب ترین بخش های کل سری بازی ها و فیلم های TMNT همین مایکی بامزه باشد که البته نباید از دوبله خوب آن هم گذشت. مایکی بسیار شوخ است و البته مشکلاتی هم برای اعضای گروه به وجود می آورد. او رابطه خوبی با دانی دارد و همجنین با حیوانات مهربان است. مایکل آنجلو از نانچیکو استفاده می کند و نقابی نارنجی بر چهره می زند.
۴٫ رافائل(Raphael)
رافائل بسیار خشن و حساس است. او خوب مبارزه می کند اما اکثرا عصبانی است و خوب فکر نمی کند. راف همواره حمله و مبارزه را بر هر کاری ترجیح می دهد. رافائل دوست دارد بهترین عضو گروه باشد و اکثرا ساز ناسازگاری سر می دهد. وی میخواهد جای لئوناردو را بگیرد ولی همین کم طاقتی اش مانع این کار شده است.
رافائل از یک جفت چنگگ کوچک استفاده می کند و نقابی قرمز به چهره میزند.
گیم پلی:
گیم پلی این بازی بر مبنای مبارزه صرف ساخته شده است و برخلاف نسخه های قبلی از معماها خبری نیست. دیگر جمع آوری سکه در بازی معنایی ندارد که امری ناراحت کننده است. در طول بازی شما با هر یک از لاک پشت ها به صورت پیش فرض مبارزه می کنید اما می توانید با به کار گرفتن D-Pad ها کاراکتر بازی را در هرزمان عوض کنید. هرکاراکتر سلاح و کمبوهای مخصوص خودش را دارد که با توجه به نوع سلاحی که در اختیار دارد می تواند آن ها را به اجرا بگذارد. هرکاراکتر یک قابلیت منحصر به فرد هم دارد که با پیشروی در گیم پلی بازی می توانید از آن ها استفاده کنید. در طول بازی کاراکتر ها میتوانند حرکات خاصی را در محیط انجام دهند. متاسفانه بالا رفتن از دیوار و به طور کلی مسیرهای سخت و پیچیده برای رسیدن به مقصد یکی از ارکان جالب گیم پلی این بازی بود که تقریبا خبری از آن ها نیست. عوامل طبیعی نقش خاصی را در گیم پلی ایفا نمیکنند و اگر طرفدار لاک پشت ها باشید تقریبا اعصابتان خورد خواهد شد زیرا می بینید که اکتیویژن به هیچ عنوان سرمایه گذاری ای برروی این بازی نکرده است. از ویژگی ها و قابلیت هایی که این لاک پشت ها داشتند استفاده نشده است و شما حسرت می خورید که بازی چرا شما را محدود کرده است.
شیوه مبارزات بازی شباهت هایی به Batman Arkham City پیدا کرده است. شما می توانید از سلاح ها و وسایلی که بر روی زمین افتاده استفاده کنید. کمبوهای بازی تنوع زیادی ندارند و پس از کمی بازی با هر لاکپشت تنوع آن برای شما از بین خواهد رفت. شما می توانید با استفاده از سلاح ها، فن ها و حتی بعضا مشت دشمنان را از پیش روی بردارید. ضدفن ها هم در بازی وجود دارند اما بازی ابدا سرعتی که Batman AC دارد را نتوانسته پیاده کند و شما چندان حس خوبی به گیم پلی بازی نخواهید داشت.
بهترین بخش گیم پلی بازی فن هایی است که چهار لاکپشت از آن ها استفاده می کنند که تاحدودی هیجان انگیز است و می تواند برای دفعات اول شما را سر ذوق بیاورد. اما به تدریح همین قابلیت هم از بین می رود و کم کم هیچ لذتی را در گیم پلی بازی نخواهید دید که برای من که از طرفداران سرسخت این لاکپشت ها هستم ابدا لذت بخش نخواهد بود. تنها خوبی آن به جز جذاب بودن این است که دشمن نمی تواند با این فنون مقابله کند!
گرافیک:
ظاهرا Unreal Engine 3 کم کم دارد به موتور منسوخ شده ای تبدیل می شود! اکثر شرکت ها از آن خوب استفاده نمی کنند ولی به هرحال گرافیک این بازی بد نیست ولی کم کم با توجه به این که محیط ها با بی سلیقگی ساخته شده اند تکراری می شود و ابدا حسی نسبتا به آن ندارد. در ابتدا بازی دارای افکت خاصی نیست که عجیب به نظر می رسد. اما بازی تکسچرهای خوب، بافت های با کیفیت و طراحی نسبتا خوب کاراکترها با توجه به جو آرکید بازی از جمله ویژگی های مثبت است که با توجه به رنگ پردازی تکراری بازی گرافیک واقعا توی ذوق میزند. البته کیفیت فنی اش خوب است اما رنگ پردازی بازی ضعیف است و جالب کار نشده است.
انیمیشن ها در بازی خوب کار شده است و این را در حرکت کاراکترها، اجرای کمبوها و فن ها به خوبی می بینید. بازی از نظر گرافیکی مشکل حادی ندارد ولی همین توی ذوق زدن آن ابدا جالب نیست و باعث می شود از ارزش های آن کم شود. همان طور که گفتم برخلاف این که داستان خوبی داشته باشد تمرکزش را بر روی گرافیک بازی گذاشته است.
ظاهرا اکتویژن فراموش کرده است که باید یک گرافیک فوق العاده را برای COD به کار ببرد ولی با این کارهایش دارد به راحتی خاطره ها را از یاد می برد. نظیر کاری که با The Walking Dead و سریال زیبایش کرده است.
صداگذاری و موسیقی:
یک نکته مثبت در این بخش این است که از صداگذارهای انیمیشن استفاده شده است ولی صداگذاری بازی جالب نیست و حتی بعضا یکی دو دقیقه خبری از صدا در بازی نیست که عجیب است. موسیقی ها بد کار نشده است و حداقل قابل تحمل است. به طور کلی بازی حتی در این بخش هم بی نقص نیست و صداگذاری بازی مشکلاتی دارد!
نتیجه گیری:
این نسخه یعنی Out Of The Shadow را باید عنوانی دانست که خاطرات خوب کودکی را از یاد می برد. بهتر است آن را تجربه نکنید زیرا خوب است که همچنان عشق بی و حد اندازه ای به این لاکپشت های دوست داشتنی داشته باشیم.
اولین چیزی که بعد از شنیدن اسم Assassin’s Creed Liberation به ذهنتان می رسد این است که یک شخصیت زن به اسم Aveline de Grandpre قهرمان اصلی داستان است. سپس به این موضوع فکر می کنید خوب اگر یک کاراکتر زن به عنوان قهرمان اصلی داستان انتخاب شده پس ممکن است گیم پلی بازی کمی دچار تغییرات شده باشد، خوب شما درست فکر کردید ! اما در ادامه این متن باید دید تا چه حد این موضوع درست است.
نقد و بررسی بازی Assassin’s Creed Liberation HD
عنوان: Assassin’s Creed Liberation HD
ناشر: Ubisoft
سازنده: Ubisoft , ubisoft sofia
سبک: اکشن ماجرایی- دنیای باز
پلتفرم ها: PC ، playstation 3 ، Xbox360
پلتفرم تست شده: PC
زمان انتشار: ژانویه ۲۰۱۴
شهری که به دست اسپانیایی ها افتاده و مردم شورش راه انداخته اند، دختری با دو رگه آفریقایی – فرانسوی که ضد برده داری است و علیه نیرو های اسپانیایی مبارزه می کند و از گذشته خود نیز رنج می برد، شخصیت های فرعی جدیدی که یا با شما همکاری می کنند یا ضد شما هستند، همه این عوامل داستانی می توانند به هم کمک کنند تا داستان جذابی را تعریف کنند اما در واقع این طور نیست. دلیلش چیست؟ بازی نسبت به نسخه های قبلی کوتاه است و روایت خوبی نیز ندارد. در ابتدای بازی شخصیت های مهمی وارد داستان می شوند اما در کمال تعجب در روند بازی تاثیر بسیار کمی دارند ولی یک دفعه به اواخر بازی که نزدیک می شوید می بینید که فلان شخصیت ( به دلیل اسپویل داستان اسمی از او نمی برم)! نقش بسیار مهمی را بر عهده می گیرد این در حالی است که شما نیز می دانید که بالاخره این شخصیت خودی نشان می دهد ولی دائم به خودتان می گویید که پس چرا سرو کله او پیدا نمی شود؟! مشکل اینجاست سازندگان باید بهای بیشتری را به این شخصیت ها می دادند تا شما با آنها بیشتر ارتباط بر قرار کرده تا به طرز تفکر و خلق و خوی آنها بیشتر پی ببرید. سازندگان در خط اصلی داستانی بازی انقدر شما را درگیر مبارزه با اسپانیایی ها و دنبال کردن شخصیت های منفی داستان می کنند که شخصیت های مهم تری که در زندگی ” اولین دو گراندپه” Aveline de Grandpre نقش پررنگ تری دارند به فراموشی سپرده می شود. فقط یکی دو تا استثنا وجود دارد، یکی” جرالد” که دوست ” اولین ” می باشد و در طول بازی دائما با او برخورد خواهید داشت و دیگری “آگاته” مرشد ” اولین” که وضعیت او نیز نسبتا خوب است. البته بخش داستانی بازی ایرادات دیگری هم دارد. یکی اینکه شخصیت پردازی بازی واقعا ضعیف است به خصوص خود “اولین” که از لحاظ چهره پردازی اصلاخوب نیست و قیافه او نیز تقریبا همیشه یک شکل است و دلیلش انیمیشن بد چهره هاست . من هیچ حسی نسبت به این شخصیت نداشتم. البته بقیه شخصیت ها نیز همین وضعیت را دارند فقط صداپیشه های آنهاست که کمی روح به کالبد شخصیت ها تزریق کرده است. ایراد بعدی کارگردانی صحنه های سینمایی بازی است که به هیچ عنوان خوب کار نشده است و حتی در بعضی از ماموریت های جانبی بازی چنان اتفاقات بی سرو تهی می افتد که شما لحظه ای هاج و واج می مانید که الان چی شد؟!
نقد و بررسی بازی Assassin’s Creed Liberation HD
گیم پلی بازی دچار تغییرات جزیی شده است. اولین نکته ای که متوجه خواهید شد اهمیت لباس های شماست. در بازی سه نوع لباس وجود دارد که هر کدام مزیت ها و محدودیت های خودشان را دارند. شما در مکان هایی به نام dressing chamber می توانید نوع لباستان را عوض کنید که البته بعضی وقت ها با شما فاصله نسبتا زیادی دارند. اولین لباس، لباس خانم است. مزیت های این لباس این است که هم گشتی ها و سربازان به شما اصلا شک نمی کنند و هم اینکه با باج دادن به نگهبانان می توانید به مکان هایی بروید که شدیدا تحت مراقبت است. ولی خط سلامتی شما در این لباس بسیار کم است به علاوه به هیچ عنوان نمی توانید از در و دیوار بالا بروید همچنین سلاح های شما بسیار محدود است. لباس بعدی درست مثل لباس برده هاست. در این لباس شما آزادانه می توانید حرکت کنید و سلاح های بیشتری نیز در اختیار دارید اما کافی است از یک دیوار بالا رفته تا پوستر های شما در هم جای شهر پخش بشود! به شخصه فکر می کنم اگر سازندگان محدودیت بهتر و منطقی تری را جایگزین پوسترها کرده بودند خیلی بهتر بود. لباس بعدی هم که همان لباس اساسین است که نیازی به توضیح مزیت هایش ندارد ولی همه نگهبانان شهر به محض اینکه شما را ببینند علامت مثلث زرد رنگ بالای سرشان پیدا می شود! ( بسیار شبیه AC 1 ) همانطور که متوجه شدید در ظاهر قابلیت تغییر لباس خوب از در آمده است اما در باطن تمام این ها از قابلیت های نسخه های قبلی به این بازی آورده شده و فقط کمی ظاهرشان عوض شده. متاسفانه بعضی از قابلیت هایی که در نسخه های قبلی ضعف به حساب می آمدند ( مانند شک کردن دائمی نگهبانان) دوباره به این نسخه برگشته اند، به نظرم این بخش می توانست خیلی بهتر باشد. اما با این حال تنوع نسبتا خوبی در گیم پلی ایجاد کرده است و بهتر از هیچی است. ولی ای کاش در ماموریت های اصلی نوع انتخاب لباس با خودمان بود. چون باعث می شد ماموریت های بازی را به دلخواه خود پیش ببریم.
نقد و بررسی بازی Assassin’s Creed Liberation HD
یکی از قابلیت های دیگر بازی سیستم تجارت است. به این صورت که شما می توانید کالاهایی را خریداری کرده و سپس با کشتی هایتان آنها را به بنادر شهر های مختلف فرستاده تا محصولات شما را بفروشند. اما واقعا هدف از این کار چیست؟ خوب شما جواب می دهید پول در آوردن! اما هیچ انگیزه ای برای کسب پول ندارید! چرا؟ یک کلام: بازی آسان است! یا اگر بخواهم دقیق تر بگویم بازی شما را ترغیب نمی کند که سلاح جدید بخرید یا میزان حمل مهمات هایتان را افزایش دهید. چون درجه سختی بازی از اول تا پایان بازی یک شکل است. اما در AC4: black flag دیدید که چقدر میزان ارتقا کشتی و شخصیت اصلی اهمیت زیادی دارد. در بازی نیز قابلیت شکار کردن وجود ندارد که بتوانید با پوست آنها خودتان را ارتقا بدهید. یکی دو تا حیوان وحشی نیز در بازی بیشتر وجود ندارد که کشتن آنها مساویست با دکمه زنی های بسیار افتضاح!
نقد و بررسی بازی Assassin’s Creed Liberation HD
در بازی سه مکان اصلی مختلف وجود داردnew Orleans که بزرگترین آنهاست ( البته نسبت به نسخه های قبلی شهر کوچکی است) و شبیه فضای شهری بوستون است. دو مکان دیگری بیشتر فضای جنگلی دارند. هر کدام از این سه مکان ماموریت های جانبی مختلفی دارند که درست مثل نسخه های قبلی است ، مثل مسابقه دادن و یا کشتن اشخاصی که رقیبان کاری شما هستند. البته نکته مثبتی که در ماموریت های جانبی وجود دارد این است که هر کدام از لباس ها ماموریت جانبی خودشان را دارند. آیتم هایی هم در گوشه کنار این مکان ها برای گشت زنی بیشتر گذاشته شده است که متاسفانه در جاهایی هست که به راحتی می توانید آنها را پیدا کنید. ( باز هم رجوع کنید به AC4: black flag که چقدر آیتم در بازی وجود داشت و پیداکردنشان نه سخت بود نه آسان، در حقیقت لذت بخش بود)!
سلاح های شما نیز به جز یک مورد تغییر خاصی نکرده است. جدید ترین سلاح شما یک شلاق است که می توانید دشمنان را به طرف خود کشیده تا با یک ضربه دخلشان را بیاورید همچنین می توانید با این شلاق به مکان های صعب العبور برسید که این عمل به خاطر انیمیشن های بد و غیر واقعی خوب از آب در نیامده است. در کل این سلاح جذابیت Rope dart را ندارد.
نقد و بررسی بازی Assassin’s Creed Liberation HD
قبل از انتشار بازی عکس هایی از مقایسه HD و نسخه ویتا منتشر شده بود و باید گفت که سازندگان بازی به وعده های خود عمل کرده اند. هر چند همچنان شاهد باگ های متنوع هستیم که چندان عجیب نیست ولی جدای از باگ ها گرافیک بازی واقعا خوب است هر چند به خوبی نسخه سوم و یا چهارم نیست اما حداقل انتظارات شما را برآورده می کند. نور پردازی خیلی خوب کار شده و رنگ ها و بافت ها زنده تر و طبیعی تر کار شده است. در بازی سیستم آب و هوایی ثابتی می بینیم، فقط در اواخر بازی به دلیل تغییر لوکیشن ها شاهد هوای برفی نیز خواهیم بود که البته باز هم باید تکرار کنم که به زیبایی نسخه سوم کار نشده است. موسیقی بازی نیز خوب کار شده است، هر محیطی موسیقی مخصوص خودش را دارد که به خوبی فضای آن محیط را به گیمر منتقل می کند اما تکرار نسبتا دائمی آن کمی از ارزش این بخش کاسته است. در مورد صدا پیشه های بازی پیش تر توضیح داده شد. صداگزاری های محیط بازی نیز نمره قابل قبولی می گیرد.
نقد و بررسی بازی Assassin’s Creed Liberation HD
شاید فکر می کنید کمی در مورد این بازی سخت گیری کرده ام و این بازی در اصل برای یک کنسول دستی ساخته شده است، اما شما قبول ندارید که ویتا کنسول دستی قوی هست؟ سخت افزار این کنسول خیلی به کنسول خانگی PS3 نزدیک است. اما این نسخه از این سری یک بازی واقعا جمع و جور و کم حجم است و هیچ نکته جدیدی در این بازی پیدا نمی شود. گیم پلی مثل نسخه های قبل است فقط کمی ظاهرش عوض شده است. ” آزادی” در کل بازی ای است بین متوسط تا خوب! در این روز ها که قحطی بازی است و احتمالا شما دوستان نیز حوصله تان شدیدا سر رفته این بازی می تواند تا حدودی شما را سرگرم کند ولی اگر هم نتوانستید این بازی را تهیه کنید هیچ اشکالی ندارد، چیزی را از دست نداده اید!
نظرتان در مورد عیار ها چیست؟! به نظرتان یک عیار چه ویژگی هایی دارد؟! سریع بودن، شبح وار بودن، فضول بودن، وجدان نداشتن! خوب راستش را بخواهید این ها ویژگی های خوبی برای یک عیار حرفه ای به نظر می رسند. ولی عیاری که ما از او حرف می زنیم ممکن است بعضی از این ویژگی ها را داشته باشد، ولی برای او اتفاقاتی می افتد که مجبور است از تمام توانایی هایش نه فقط برای دزدی و کسب ثروت بلکه باید برای پی بردن به سرنوشت خودش و دیگران نیز استفاده کند و این مهمترین هدف او خواهد بود.
Thief
نام بازی: Thief
ناشر: Square Enix
سازنده: Nixxes Software, Eidos Montreal
پلتفرم ها: PC,Xbox360, Xbox ONE, Playstation 3, Playstaion 4
سبک: اکشن – مخفی کاری
تاریخ انتشار: فبریه ۲۰۱۴
پلفترم تست شده: PC
به طور کلی داستان عیار(Thief) یک داستان نسبتا کلیشه ای را تعریف می کند. البته به این معنی نیست که با داستان خیلی بدی روبرو هستیم. ولی هر اتفاقی را می توانید از قبل حدس بزنید و سرنوشت شخصیت ها و پایان بازی را از قبل می دانید! گرت (Garret) ضد قهرمان داستان ما طبق معمول مشغول دزدی است که ناگهان با دختری به نام ارین (Erin) بر می خورد- ارین نیز یک عیار است- که ظاهرا از قبل با هم آشنایی داشته اند. در همان ابتدای بازی متوجه می شویم این دو نفر نمی توانند گروه خوبی باشند و هر دو در نقطه مقابل هم قرار دارند. گرت دائما به ارین امر و نهی می کند اما ارین جوان تر است و کله شق تر! و دائما به گرت می گوید که من می توانم از خودم مراقبت کنم. گفتگو های این دو در ابتدای بازی در نوع خود جالب است و به خوبی به شخصیت های این دو نفر آشنا می شوید. موضوع جالب اینجاست که رابطه ی این دو مثل دوبرادر وخواهر است تا دو عاشق و این موضوع به رابطه ی این دو شخصیت کمک خوبی کرده است. کمی بعد چندین اتفاق با هم می افتاد که محوریت اصلی داستان را تشکیل می دهند. یکی اینکه به وجود یک سنگ باستانی پی می برید که تمام بدبختی های مردم شهر و ماجراهایی که در طول بازی خواهید دید از آن ناشی می شود، دوم اینکه شما بیهوش می شوید و تمام حوادث آن شب را فراموش می کنید و اصلا به یاد نمی آورید که چه اتفاقی برای ارین افتاد و در نهایت نیز با یکی از شخصیت منفی داستان آشنا می شوید که همه جا به دنبالتان است. سازندگان بازی خیلی سعی داشته اند از همان ابتدا انگیزه ی کافی برای ادامه بازی در شما ایجاد می کنند ولی همانطور که قبلا هم گفتم داستان بازی بسیار قابل پیش بینی است و دقیقا شخصیت ها در جایی خودشان را نشان می دهند که شما حدس می زدید ، اما داستان بازی انگیزه کافی برای ادامه بازی نخواهد بود. در کل نمی توان داستان بازی چندان درگیر کننده دانست و اصلا اهمیتی نخواهید داد در پایان چه اتفاقی برای شخصیت های بازی خواهد افتاد. کارگردانی ضعیف میان پرده ها را نیز فراموش نکنید!
من شبح هستم | نقد و بررسی بازی Thief
اما می رسیم به گیم پلی بازی که صحبت در مورد آن زیاد است. گیم پلی بازی کاملا بر اساس کار های یک عیار شکل گرفته است. خوب اول از همه باید به شما بگویم که بهترین دوست شما تاریکی است. گرت می تواند تقریبا هر منبع نوری را خاموش کند . نکته بعدی اینکه درست مانند یک عیار باید اول تصمیم بگیرید که چه مسیری را باید انتخاب کنید و باید گفت که سازندگان در این زمینه خوب عمل کرده اند. هر مسیری مزیت ها و محدودیت های خودش را دارد. ممکن است پا در مسیری بگذارید که پر از تله است اما در عوض با نگهبان های کمتری مواجه خواهید شد و یا درست از جایی سر در بیاورید که پر از نگهبان است. خوشبختانه طراحی مراحل و البته قابلیت های گرت به نوعی است که می توانید از قبل مسیر مورد نظر را بررسی کند. اما نکته جالب اینجاست که شما باید با تصمیمی که گرفته اید کنار بیایید، ممکن است در آن مسیر با آیتم های مخفی و یا اتاق های مخفی بربخورید. این نکته مثبتی برای بازی به حساب میاید و ارزش تکرار بازی را تا حدودی بالا می برد. صحبت از تله و آیتم شد، شما در بازی قابلیت با نام تمرکز یا همان فوکوس دارید، این قابلیت به شما کمک می کند که بتوانید رد مسیر تله ها و یا آیتم های با ارزش را پیدا کنید البته فراموش نکنید که این قابلیت را می توان ارتقا داد که در مبارزات و انجام کار های مخفی کاری تاثیر دارد هر چند بسیار کم! و اما سلاح های شما، سلاح ها شما فقط یک کمان و یک چماق می باشد. اما نگران نباشید! تیر های متنوعی برای کمان شما در نظر گرفته شده است. تیرهایی برای کشتن نگهبانان، تیری حاوی آب برای خاموش کردن مشعل و همچنین تیری که به طناب مجهز است و رسیدن به مکان های بالاتر مورد استفاده قرار می گیرد. نکته مثبت دیگر نحوه طراحی تیر های این کمان است، تیر ها فقط برای کشتن نیستند بلکه برای رسیدن هر چه بهتر به اهدافتان طراحی شده است. نحوه بازی کردن شما نیز به خودتان بستگی دارد ولی شخصا به شما توصیه می کنم راه مخفی کاری را در بازی در پیش بگیرید و در سکوت همه کارهایتان را انجام بدهید، اینطوری هم لذت بیشتری خواهید برد وهم اینکه گرت چندان در مبارزات رودررو و نزدیک قوی نیست! یعنی افتضاح است!
من شبح هستم | نقد و بررسی بازی Thief
نوبتی هم باشد نوبت نکات منفی بازی است که متاسفانه تا حدود زیادی از ارزش بازی کاسته است. اول از همه می رسیم به هوش مصنوعی دشمنان، البته نه این که نمره بسیاری بدی در این بخش بگیرد، نگهبانان با هر صدایی مشکوک می شوند، جسد هر حیوان و انسانی را که ببینند فورا به دنبال شما می گردند، اما مشکلاتی هم دارند مانند کور بودن بیش از حد آنها! حتی بعضی وقت ها در روشنایی نیز از کنار شما عبور می کنند اما متوجه شما نمی شوند. البته ایراد دیگری که از هوش مصنوعی می توان گرفت این است که آنها متوجه غیاب نگهبانان دیگر نمی شوند. متاسفانه تنها کاری برای حواس پرت کردن دشمنان می توانید انجام بدهید این است که یک شئ ای را به اطراف پرتاب کنید. گرت سوت زدن و یا حتی سکه پرتاپ کردن هم بلد نیست! شما فقط می توانید یک عدد شی با خودتان حمل کنید و وقتی هم که به یک شی دیگر لازم دارید، از محل مورد نظر به یک نحوی دور شده و دیگر لازمتان نمی شود. یک نکته منفی دیگر این است بازی تمام ویژگی هایش همان اوایل بازی رو می کند و اواخر بازی حس اینکه بازی تکراری شده است به شما دست خواهد داد. فقط مراحل هستند که تغییر می کند و باز هم باید با همان روش هایی که مراحل اول را سپری کردید جلو بروید. نکته منفی دیگر که تاثیر بسیاری بدی بر روی بازی گذاشته است طراحی خود شهر است. اول از همه اینکه باید برای رسیدن به ماوریت هایتان (چه اصلی و چه فرعی) مسیر طولانی ای را طی کنید. موضوع اینجاست طراحی شهر بسیار تکه تکه است و لودینگ های پی در پی را نیز حسابی روی اعصاب شما خواهد بود. مسیر های داخل شهر محدودیت های بیشتری نسبت به خود مراحل اصلی دارند و این موضوع گاهی اوقات برای شما بسیار خسته کننده خواهد بود. این موضوع برای رسیدن به اهداف مراحل اصلی شاید چندان به چشم نیاید چون وارد مرحله اصلی شده و مدت زیادی در گیر آن مرحله خواهید بود. اما زمانی که مراحلی فرعی را از Basso ، دوست گرت، دریافت می کنید متوجه خواهید شد چه مسیری را بیهوده آمده اید. بله درسته! جواهرات و یا نقاشی های گران قیمتی به دست خواهید آورد که به درد کالکشن شما خواهد شد. اما به دست آوردن این آیتم ها مثل آب خوردن است! جایزه شما فقط نباید به دست آوردن یک تابلوی نقاشی باشد بلکه باید یک طراحی مرحله خوب برای به دست آوردن این جایزه باشد. حالا همان مسیر را دوباره باید بگردید! البته طراحی شهر آنقدر ها هم بد نیست، کلی راه مخفی و آیتم در شهر پخش شده است که البته گاهی اوقات ممکن یک ضد حال اساسی بخورید چون شی نه چندان با ارزشی بدست آورده اید! ولی طی کردن چند باره مسیر های تکراری واقعا خسته کننده است. دلم نیامد از این یکی بگذرم و آن مرحله پنجم است! ریتم این مرحله به هیچ عنوان با سبک مخفی کاری مچ نیست و فقط حوصله شما را سر خواهد برد( لااقل من که اینطور بودم) درست است که از لحاظ داستانی جزو مهمترین مراحل بازی به حساب می آید ولی ای کاش سازندگان بازی راه دیگری را در پیش گرفته بودند.
من شبح هستم | نقد و بررسی بازی Thief
گرافیک بازی را می توان یک زنگ خطر واقعی برای پی سی باز ها به حساب آورد! اگر تابه حال توانسته اید به هر نحوی بازی هایی مثل AC 4 را بر روی سیستمتان اجرا کنید، با عیار به مشکل برخواهید خورد، مگر اینکه کلی با تنظیمات بازی ور بروید! اما جدای از این حرف ها گرافیک بازی بالاست و بسیار سنیگن! نور ها و سایه ها عالی کار شده اند و بر روی بافت ها بسیار خوب کار شده است با خصوص بافت لباس گرت. اما انیمیشن های صورت و بدن شخصیت ها چنگی به دل نمی زند و به هیچ عنوان نمی توان گفت نسل هشتمی است. طراحی محیط به خوبی صورت گرفته و تم تاریک واسرار آمیز بازی را به خوبی نشان می دهد. اما موضوعی که کمی برای من عجیب است فضای شهر و زمان اتفاقات بازی است. در بازی با وجود اینکه برق اختراع شده است ولی ما شاهد یک فضای استیم پانکی مثل بازی Dishonored نیستیم و باقی فضای شهری از جمله مانند ساختمان، شخصیت ها همگی به صورت قرن… شاید هجدهمی و یا نوزدهمی باقی مانده اند. شاید فکر می کنید کمی بیش از حد ایراد گرفتم! ولی راستش را بخواهید اینجا کمی نظر من در مورد فضای شهری بیش از حد شخصی شده است. ولی شاید سازندگان بازی فضا و اتمسفری دیگر در ذهن داشته اند و قصد نداشتند فضای بازی از لحاظ زمانی کاملا مشخص باشد.
من شبح هستم | نقد و بررسی بازی Thief
صدا گذاری بازی را می توان گفت در سطح نسبتا خوبی قرار دارد. صدای پیشه شخصیت ها کارشان را خوب انجام داده اند و موسیقی بازی نیز به خوبی حال و هوای تم تاریک بازی را منتقل می کند. اما گاهی اوقات صدای شخصیت ها در میان پرده ها بسیار پایین می آید، همچنین نگهبانان حرف های بسیار تکراری را ردوبدل می کنند که کمی از ارزش این بخش کاسته است.
سخن پایانی: Thief آن بازی ای نیست که من انتظارش را می کشیدم. اشکالات ریز و درشتش باعث شده تا حدودی از ارزش بازی کاسته شود اما با این حال اگر از طرفداران این سبک و عاشق جمع کردن آیتم های مختلف هستید. Thief انتخاب خوبی است اما اگر هنوز این بازی را تجربه نکرده اید بهتر است سطح انتظارهایتان را پایین تر بیاورید اینطوری شاید لذت بیشتری از بازی ببرید.
محبوب‌ترین عنوان انحصاری کنسول Xbox بالاخره به ویندوز، موبایل‌ها و تبلت‌ها هم آمد. این نسخه از Halo، قطعاً از لحاظ شمایل ظاهری، صداگذاری و احساسی که موقع بازی کردنش دست می‌دهد شبیه نسخه‌های اصلی این سری است. اما در کنار این شباهت‌ها، گیم‌پلی تازه‌ی این بازی و کنترل پیچیده‌ی آن باعث میشود Halo: Spartan Assault در حد و اندازه‌های نام آن ظاهر نشود.
Halo Spartan Assault
سازنده: ۳۴۳ Industries و Vanguard Entertainment
ناشر: Microsoft Studios
سبک: شوتر بالابه‌پایین
پلتفرم‌ها: Microsoft Windows, Windows Phone, Xbox 360, Xbox One
تاریخ‌های انتشار:
ویندوز و ویندوز فون: ۱۸ جولای ۲۰۱۳
اکس‌باکس وان: ۲۴ دسامبر ۲۰۱۳
اکس‌باکس ۳۶۰: ۳۱ ژانویه ۲۰۱۴
شرکت‌های ۳۴۳i و Vanguard Entertainment سازندگان این بازی هستند و مثل همیشه، مایکروسافت ناشر آن. همانطور که اشاره شد، این بازی اساساً برای ویندوز ۸ و ویندوز فون ۸ ساخته شده‌است. اما بعد از عرضه‌ی Xbox One، برای این کنسول نسل هشتمی هم منتشر شد و اوایل امسال هم برای ۳۶۰ عرضه خواهد شد. بازی شامل ۲۵ مرحله است که بسته‌های دانلودی برای ارائه‌ی محتوای بیشتر هم در درسترس قرار خواهد گرفت.
چالش اصلی سازندگان به گفته‌ی خودشان این است که چگونه حس و حال نسخه‌های پیشین هیلو را روی صفحات موبایل و تبلت بیاورند. آنها این موضوع را در ذهن داشتند که گیم‌پلی بازی باید جوری باشد که تمام المان‌هایی که باعث محبوبیت هیلو شده است را شامل شود و طرفداران سرسختِ این عنوان را راضی نگه دارند. برای یک بازی موبایلی، مأموریت‌ها باید بخش‌های مختلف و کوتاه تقسیم شوند، در غیر این صورت هر بازی‌ای، حتی اگر هیلو هم باشد روی یک صفحه‌ی ۵ اینچی خسته‌کننده میشود.
مبارزه از نمایی دیگر | نقد و بررسی Halo Spartan Assault
Spartan Assault به خوبی موفق شده یک هیلوی واقعی باشد. تقریباً تمام عناصر آشنای هیلو را در خود دارد: به سرقت بردن ماشین‌های دشمنان، دزدیدن اسلحه‌های پلاسمایی و دوربین‌دار و پرتاب نارنجک‌های بنقش و آبی. همچنین دشمنان و وسایل نقلیه هم از سری اصلی به اینجا آمده‌اند. ماشین‌ها مختلفی در بازی وجود دارند اما شما تنها میتوانید یک مدل تانک را برانید. تنوع دشمنان هم به حدی هست که در طول بازی احساس تکراری بود نکنید.
داستان بازی بین اتفاقات Halo 3 (در سال ۲۵۵۳) و Halo 4 (در سال ۲۵۵۷) رخ می‌دهد که به نحوی از طریق چشمان دو سرباز اسپارتان روایت میشود. تمام مرحله‌ها و مأموریت‌های Spartan Assault در واقع توسط سربازانی که در کشتی فضایی Infinity حاظر هستند، از طریق تبلت‌های موجود در کشتی، بازی می‌شوند. دو سرباز اسپارتان به نام‌های Palmer و Davis در سیاره‌‌ای حاظر هستند تا مورد حمله‌ی دشمنان (که طرفدارن واقعی هیلو به خوبی آنها را می‌شناسند: Covenantها) قرار میگیرد.
اگرچه داستان ممکن است سطحی به نظر برسد، اما به خوبی روایت میشود. کات‌سین‌ها بسیار دیدنی هستند و صداگذاری آنها به خوبی انجام شده است. این جزئیات و دقت به کات‌سین‌ها داخل خود بازی هم مشهود است. ویژگی مثال زدنی Spartan Assault صداگذاری آن است. اگر با هدفون‌ها با کیفیت بازی را انجام دهید به اهمیت صداها در هیلو پی خواهید برد. صدای مرموز یک Ghost، فریادهای خاص یک Elite و صدای ریلود شدن اسلحه‌های معروف سری هیلو همگی در این بازی با جزئیات و به خوبی شنیده می‌شوند.
مبارزه از نمایی دیگر | نقد و بررسی Halo Spartan Assault
روی کاغذ، تنوع گیم‌پلی بسیار خوب است و یادآور نسخه‌های پیشین است. با دیدن تریلرها و عکس‌ها، شاید هر کسی به خودش بگوید این همان هیلوی همیشگی‌ست که فقط زاویه‌ی دوربین آن عوض شده. Spartan Assault شامل مبارزه‌های تن به تن، راندن وسایل نقیله و به کارگیری قابلیت‌های خاص لباس سربازهاست. اما وقتی برای اولین‌بار می‌خواهید هرکدام از موردها را امتحان کنید، ناامید خواهید شد. تقریباً برای هرکاری غیر از حرکات اولیه‌ی شخصیت قابل بازی به مشکل برخواهید خورد. کنترل حرکات با انگشت شست چپ و شکلیک با شست راست شاید مشکل نباشد، اما موقعی که دکمه‌های فراوان دیگری نیز در گوشه و کنار صفحه باشند همه‌چیز پیچیده میشود.
از طرف دیگر، نسخه‌ی ویندوزی بازی هنگامی که با ماوس و کیبرد بازی میشود بسیار لذت‌بخش است. نشانه گرفتن یک نارنجک با ماوس به مراتب راحت‌تر از استفاده از صفحات لمسی است. با وجود اینکه Spartan Assault چه روی موبایل چه روی ویندوز یک بازی است و مراحل مشابهی را ارائه میکند، چنان به نظر میرسد که نسخه‌ی موبایل حداقل در زمینه‌ی گیم‌پلی ضعیف‌تر از نسخه‌ی ویندوزی است. امکان پشتیبانی از کنترلر Xbox 360 هم در بازی وجود ندارد که اقلاً بازی‌کننده از شر صفحه‌ی لمسی روی موبایل راحت شود.
بعد از انتخاب یک وسیله‌ی مناسب برای کنترل بازی، Spartan Assault به شما انگیزه‌های زیادی برای دوباره بازی کردن می‌دهد. مدال‌ها، اچیومنت‌ها، چالش‌ها و رتبه‌بندی بازیکنان سبب میشود که بازی ارزش تکرار بالایی داشته باشد. با بالاتر بردن درجه‌ی سختی بازی میتوانید امتیاز بیشتر بگیرید، مثلاً فعال کردن حالت‌هایی مثل خشمگین‌تر کردن دشمنان یا کاهش میزان مهمات میتواند ضریب افزایش امتیازات را بالا ببرد. مراحل بازی از تنوع خوبی برخودار هستند. هنگامی که از راه رفتن‌های طولانی خسته شدید میتوانید سوار وسایل نقلیه‌ی مختلف شوید و از طریق آنها دشمنان را شکست دهید.
مبارزه از نمایی دیگر | نقد و بررسی Halo Spartan Assault
هیلو همیشه سعی کرده‌است بهترین گرافیکِ زمان خود را ارائه کند. یادمان هست که هیلو ریچ و ۴ چه گرافیک عالی‌ای داشتند، به طوری که اجرای آنها روی کنسول قدیمی مایکروسافت حتی باورنکردنی به نظر می‌رسید. در مورد Spartan Assault شاید گرافیک به این اندازه مشهود نباشد اما کم و کاستی هم ندارد. در نسخه‌ی موبایل و تبلت به دلیل محدودیت سخت‌افزار، سعی شده تا حد امکان بازی از لحاظ ظاهری زیبا به نظر برسد. جزئیات اشیای موجود در هر لحظه مناسب هستند و استفاده‌ی صحیح از رنگ‌ها در اجزای صحنه باعث شده بعضی نقص‌های گرافیکی کمتر به چشم بیایند.
امتیازهایی که در طول بازی به دست می‌آورید را میتوان صرف خرید اسلحه‌ها یا تجهیزات جدید برای سربازان کرد. تنوع سلاح‌های بازی به اندازه‌ی کافی خوب است اما با خرج کردن کمی XP میتوانید به اسلحه‌هایی مانند Sniper Rifle دسترسی داشته باشید که قطعاً نیاز خواهد شد. علاوه بر امتیازتی که از بازی به دست می‌آید، میتوان از طریق فروشگاه مایکروسافت هم محتویات مختلفی خرید که داخل بازی وجود ندارد. کسانی که نسخه‌ی ویندوزی Spartan Assault را پیش‌خرید کرده باشند از ۶۶ درصد تخفیف برای نسخه‌ی Xbox One برخوردار خواهند شد.
از نقاط قوت سری هیلو میتوان به بخش مالتی‌پلیر قوی آن اشاره کرد. اما در کمال تعجب، این بخشی در Spartan Assault وجود ندارد. نبود حالت آنلاین برای یک هیلو نقص بزرگی محسوب میشود، مخصوصاً وقتی که این هیلو حالت استراتژیک داشته باشد. در آپدیت‌هایی که بعد از منتشر شدن بازی عرضه شد، سعی شده است با اضافه کردن حالت co-op، کمی این نقص پوشانده شود. همراه با افزوده شدن این بخش، ۵ مرحله‌ی جدید هم اضافه شد که مخصوص حالت co-op طراحی شده‌اند.
مبارزه از نمایی دیگر | نقد و بررسی Halo Spartan Assault
زمان کوتاه هر مرحله، با وجود تعداد تقریباً زیاد آنها، باعث شده‌است که مدت زمان بازی بسیار کوتاه به نظر بیاید. اگر مراحلی که بعداً و با آپدیت‌ها اضافه شده‌اند را در نظر نگیریم، میتوان بازی را حدوداً ۵ ساعته تمام کرد. اگر اصرار به رد کردن هر مرحله با بالاترین امتیاز ممکن و بیشترین درجه‌ی سختی دارید، این زمان افزایش می‌یابد ولی چیز جدیدی در انتظار شما نخواهد بود. سیستم چک‌پوینتت که مسئول سیو کردن بازی است در طول هر مرحله بسیار کم‌کار است و شاید اصلاً در یک مرحله هیچ ذخیره‌سازی‌ای انجام نشود. همین مراحل کوتاه هم گاهی مشکل می‌شوند و نیاز به تکرار آنها است ولی از نه از اول مرحله!
Spartan Assault قطعاً یک تجربه‌ی ناب هیلویی است، فقط اگر با ماوس و کیبرد بازی شود. با وجود دارا بودن اکثر عناصر سری اصلی، این بازی میتواند طرفدارن را راضی کند و آنها را تا تجربه‌ی اصیل نسخه‌ی بعدی سرگرم کند. چون Spartan Assault نام بزرگ Halo را بر دوش دارد و میتوان گفت هرچه از دوست رسد، نیکوست.
سال گذشته و در کنفرانس فبریه ی سونی که اولین بار نام Ps4 را در آن شنیدیم ، آقای Nate Fox کارگردان عنوان inFAMOUS : Second Son اعلام کرد که در سال ۱۹۹۹ در یک تظاهرات همه جانبه در شهر سیاتل مورد حمله ی نیروی دولتی قرار گرفته است و نیروهای دولتی نیز با گاز اشک آور او را از صحنه دور کرده اند. ایشان در این مراسم قبل از اینکه ما حتی نامی از inFAMOUS و داستان آن بشنویم اعلام کردند که ” آزادی و امنیت ما با یک قیمت سنگینی می آید. ” اما در مارچ ۲۰۱۳ (یک فروردین ) ما وارد داستان یک نوجوان ۲۴ ساله شدیم که سعی داشت آزادی و امنیت خود و دوستان خود را به هر قیمتی که شده به دست بیاورد. برای او مهم نبود که چه اتفاقی می افتد. تنها هدفی که او داشت آزادی و امنیت خود و هم نوعان خود بود. اما او برای به دست آوردن این آزادی حاضر بود تا کجا پیش برود ؟ جواب این سوال دقیقا در همین سوالی که آقای Nate Fox و در زمان معرفی inFAMOUS : Second Son پرسید می باشد. “کدام یک از ما جرات این را داریم که بجنگیم و آزادی خود را پس بگیریم؟ ”
داستان inFAMOUS : Second Son پس از گذشت هفت سال از وقایع نسخه ی دوم بازی آغاز می شود. زمانی که Cole قهرمان نسخه ی اول و دوم بازی در انتهای نسخه ی دوم تصمیم گرفت که خود را نابود کند تا برای همیشه انسان ها با آرامی در کنار یکدیگر زندگی کنند ، رویای او عملی نشد و با مرگ و فداکاری او این اتفاق مهم نیز رخ نداد. پس از گذشت هفت سال ، انسان هایی با قدرت های فرا بشری که هر کدام توانایی انجام کاری ( به عنوان مثال در اختیار گرفتن قدرت دود ، نئون ، کاغذ ، سیم ، شیشه و … ) را دارند ظهور می کنند و باری دیگر باعث رعب و وحشت مردم جامعه می شوند. در این بین ، دولت با تاسیس سازمان D.U.P تصمیم بر این می گیرد که این انسان ها را دستگیر کند و همگی آن ها را در زندانی در کنار یکدیگر قرار بدهند. نقشه ی آنها برای مدتی عملی می شود ، اما روزی که یکی از ماشین های حامل این انسان ها در حال انتقال برخی از آنها به زندانی دیگر می باشد ، با یک توطئه ی بزرگ ، ماشینی که حامل آنها می باشد چپ می کند و برخی از این انسان ها که دارای قدرت های خطرناکی نیز می باشند فرار می کنند و داستان بازی شروع می شود.
نام = inFAMOUS : Second Son
سازنده = Sucker Punch Production
ناشر = Sony Computer Entertainment
سبک = Action – Adventure
مدها = Single Player
پلتفرم = Playstation 4
قهرمان این نسخه جوانی ۲۴ ساله با نام Delsin Rowe که یک نقاش خیابانی است می باشد. او عاشق نقاشی کردن و تحت تاثیر قرار دادن دنیا با نقاشی های خود می باشد و از هر فرصتی برای قرار دادن اثر خود بر دنیا استفاده می کند. اما دنیا همیشه برای او به این شکل باقی نمی ماند. روزی که آن ماشین حامل انسان هایی که دارای قدرت های فرا بشری تصادف می کند ، دلسین در صحنه حضور دارد و در آنجا متوجه می شود که او نیز یک Conduit (انسان هایی با قدرت های فرا بشری) می باشد. پس از گرفتن قدرت دود ، دلسین راهی یک سفر بزرگ به سیاتل برای پس گرفتن آزادی هم نوعان خود و نجات دادن آنها می شود. اما همانطور که حتما می دانید دلسین یک Conduit معمولی نمی باشد. او می تواند قدرت های هم نوعان خود را تنها با گرفتن دست آنها از آن خود کند و هر زمان که بخواهد میان آنها سوئیچ کند. خوشبختانه در طول بازی آنقدر به شما قدرت های جذاب با کارایی هایی متفاوت داده خواهد شد که تا مدت ها با آنها سرگرم خواهید شد.
inFamous: Second Son
اگر نسخه های قبلی از سری inFAMOUS را بازی کرده باشید ، حتما می دانید که سیستم Karma (سرنوشت – خوب یاد بد بودن شما در بازی ) یکی از عضوهای اصلی این بازی می باشد. این قابلیت این بار با کارایی هایی بیشتر (نه در حد کامل ) به این نسخه بازگشته است. از همان ابتدای بازی که یک تصمیم بسیار سخت پیش روی شما قرار می گیرد و شما مجبور هستید که از میان دو راه یکی را انتخاب کنید ، مشخص می شود که آیا شما علاقه دارید راه خوب یا قهرمان بودن را در پیش بگیرید یا خیر علاقه دارید راه شیطانی را در پیش بگیرید و هرچه که بر سر راهتان قرار دارد را نابود کنید. (اگر بدانید که چه لذتی در بد بودن و قدرت ها آن وجود دارد ، حتما برای اولین بار به سراغ این قدرت می روید. اما خوبی inFAMOUS در اینجا مشخص می شود. تنها شما می توانید برای خوب یا بد بودن خود در بازی تصمیم بگیرید. پس هر راهی که به نظرتان درست است را بروید. ) تمام تصمیم هایی که شما در بازی می گیرید ، بر ماموریت ها ، مردم شهر و حتی پایان بازی نیز تاثیر دارد. اگر شما در طول بازی بد بوده باشید و در آخر به یک بد نام ( inFAMOUS ) تبدیل شده باشید ، مردم شهر نیروی D.U.P را تشویق به نابودی شما می کند. اما اگر خوب بوده باشید و در راه نجات دادن شهر و همراهان خود قدم برداشته اید ، در طول بازی و حتی انتهای آن مشاهده خواهید کرد که تصمیمات شما چگونه بر افرادی که در کنار شما قرار دارند تاثیر گذار بوده است.
inFamous: Second Son
اما این انتهای ماجرا نمی باشد. در طول ماموریت های مختلف که شما باید از میان خوب یا بد بودن یک تصمیم را بگیرید ، ماموریت های بازی بنابر تصمیمی که شما گرفته اید تغییر پیدا خواهد کرد. اینجاست که باید زحمتی که استودیوی Sucker Punch برای این بازی کشیده است را تحسین کرد. در طول تمامی صحنه های مختلف ( صحنه هایی که شما خوب یا بد بوده اید ) دیالوگ ها و حتی حرکات کاراکترها و کارهایی که آنها می کند تغییر پیدا می کند. بدون شک ضبط کردن این همه حرکات مختلف برای یک بازی بزرگ AAA که بودجه ی آن بسیار زیاد می باشد کار بسیار سخت و طاقت فرسایی می باشد. خوشبختانه در این قسمت ، کمیت فدای کیفیت نشده است. تمامی بازیگران به نحو احسن کار خود را در قسمت موشن کپچر انجام داده اند و تمامی حرکات آنها کاری می کند که شما احساس کنید در حال تجربه کردن یک فیلم یا صحنه ی واقعی می باشید.
inFamous: Second Son
بدون شک مهم ترین رکن یک بازی گیم پلی آن می باشد. اگر نسخه های قبلی از سری inFAMOUS را بازی کرده باشید ، حتما می دانید که گیم پلی این بازی با آن حجم بسیار زیاد آپگریدهای خود چقدر لذت بخش بود. آن زمان شما تنها قدرت برق و در نهایت یک قدرت را در اختیار داشتید ، اما این بار چهار قدرت مختلف اعم از دود ، نئون و … را در اختیار خواهید شد. (برای اسپویل نشدن بازی از شرح دادن قدرت های دیگر خودداری می کنیم). ویژگی ها ، مکانیک ها و عملکرد تمامی این قدرت ها با یکدیگر متفاوت می باشد. در هر صحنه ، شما به یکی از این قدرت ها احتیاج خواهید داشت و سازندگان بازی کاری کرده اند که شما از همه ی آنها در زمان خاص خود استفاده کنید. (ای کاش می توانستم قدرت مورد علاقه ی خودم رو براتون بگم ). اگر شما به شلیک کردن از راه دور و تبدیل شدن به یک اسنایپر ماهر علاقه مند هستید ، نئون بهترین قدرت برای شما می باشد. اگر شما از آن دسته از افرادی می باشید که دوست دارید هرچه که دارید را بر سر دشمنانتان بریزد دود و … ( ای کاش می توانستم قدرت مورد علاقه ی خودم رو براتون بگم ) بهترین دوست شما در بازی می باشد. در این بین سازندگان به شما سیل عظیمی از قابلیت ها همانند نارنجک های گیج کننده ، نارنجک های نابود کننده ، شلیک کردن تیرهایی سنگین همانند RPG و . . . داده اند. اما برای هر کدام از قدرت ها ، یک سلاح برای حملات نزدیک نیز قرار داده شده است. به عنوان مثال زمانی که شما قدرت دود را در اختیار دارید، می توانید از یک زنجیر سنگین برای حملات نزدیک و ضربه زدن به دشمنان خود استفاده کنید. زمانی که شما قدرت نئون را در اختیار دارید ، می توانید از یک شمشیر نئونی برای حملات نزدیک و از بین بردن دشمنان خود استفاده کنید.
inFamous: Second Son
اما قدرت های شما محدود نمی باشند. در قسمت پایین صفحه ی بازی ، یک خطی قرار دارد که به شما نشان می دهد که چه مقدار از قدرت مورد نظر شما باقی مانده است. اگر قدرتی که شما در اختیار داشته باشید دود باشد ، می توانید با رفتن بر روی پشت بام ها و با استفاده از دودکش خانه ها ، قدرت خود را پر کنید. اگر شما قدرت نئون را در اختیار داشته باشید ، می توانید با نزدیک شدن به لامپ های نئون قدرت خود را پر کنید. از طرفی دیگر زمانی که شما قدرت . . . را در اختیار داشته باشید ، می توانید با نزدیک شدن به تلویزیون ها و دیش های سیاتل این قدرت را پر کنید. (خیلی دوست دارید بدانید که این قدرت چه می باشد ؟ یه راهنمایی کوچک. این قدرت همان مورد علاقه ی من می باشد! ). همان طور که حتما می دانید ، inFAMOUS : Second Son همانند نسخه های قبلی این سری یک عنوان سندباکس و جهان آزاد می باشد. بنابراین در بازی ماموریت های فرعی بی شماری برای شما با توجه به خوب یا بد بودن شما قرار داده شده که می توانید ساعت ها با آنها خود را سرگرم کنید.
inFamous: Second Son
با وارد شدن به نسل هشتم و مشاهده کردن توانایی های کنسول ها ، همه ی ما انتظار یک بازی که بتواند معنای واقعی نسل هشتم را به ما القا کند را داشتیم. بله ، در زمان لانچ عناوینی بودند که از نظر گرافیکی زیبا بودند ، اما هیچکدام از آنها نتوانستند گیم پلی و گرافیک را در کنار یکدیگر قرار بدهند و بهترین تجربه ی ممکن را به بازیباز القا کنند. اما بلاخره پس از ماه ها inFAMOUS : Second Son رسید و توانست این طلسم را بشکند. بدون شک inFAMOUS : Second Son تا به این لحظه بهترین گرافیک بازی های نسل هشتم چه از لحاظ هنری و چه از لحاظ فنی را دارا می باشد. این تنها حرف من نمی باشد و منتقدان وبسایت معتبر Digital Foundary نیز همین عقیده را دارند. مشخصا ساخت یک بازی جهان آزاد و طراحی گرافیک آن بسیار سخت می باشد. اما سازندگانی که در استودیوی Sucker Punch قرار دارند کاری کرده اند که به شما احساس قرار گرفتن در بهشت گرافیک ها دست خواهد داد. نورپردازی بازی در موقعیت های مختلف شبانه روز (هفت زمان متفاوت شبانه روز در بازی وجود دارد ) آنقدر زیبا و جذاب می باشد که برخی اوقات من مجبور به ایستادن در یک نقطه و تماشا کردن آن می شدم. اگر تاریخچه و وضعیت توریستی شهرهای مختلف را مطالعه کرده باشید ، حتما می دانید که یکی از بزرگترین سمبل های شهر سیاتل باران می باشد. خوشبختانه در inFAMOUS : Second Son این پدیده را بیشتر از آنچه که فکرش را کنید ملاقات می کنید. اما باران و زیبایی استفاده از قدرت های شما در شب هنگام آنقدر زیبا می باشد که تنها با بازی کردن این بازی متوجه آن خواهید شد. جالب است بدانید که تمامی قطرات باران در این بازی به صورت جداگانه در داخل موتور بازی رندر می شوند ! متاسفانه این مقاله فرصت آن را به ما نمی دهد که از تمامی ویژگی های گرافیکی بازی اعم از شبیه سازی بسیار عالی سیاتل ، دیوار آدامسی معروف در شهر سیاتل و یا حتی افکت های قدرت های شما در زمان استفاده از آنها صحبت کنیم. اما این را بدانید که inFAMOUS Second Son تا به اینجا بهترین گرافیک کنسولی را به شما هدیه می کند.
inFamous: Second Son
اگر با خصوصیات کنترلر جدید Dualshock 4 آشنا باشید ، حتما می دانید که در بسیاری از بازی ها از آنها استفاده شده است. اما در این قسمت نیز استودیوی ساکر پانچ کار خوبی را به خوبی انجام داده است. زمانی که شما یک شخصیت بد باشید ، نور لایت بار کنترلر شما قرمز و زمانی که خوب باشید به آبی در می آید. همچنین زمانی که در کنار منبع های قدرت خود می روید ، صدایی که در زمان پر کردن قدرت شما بلند می شود از درون اسپیکر کنترلر نیز بلند می شود. شما حتی می توانید با رفتن به قسمت های کنترل نیروی D.U.P و با استفاده از تاچ پد این کنترلر ، پایگاه آنها را از بین ببرید.
inFAMOUS Second Son با عملکرد بسیار خوب توانست هم چشم منتقدان و هم چشم بازیکنان با توجه به فروش فوق العاده ی خود را بگیرد. اگر شما تصمیم دارید که کنسول Ps4 را خریداری نمایید ، پیشنهاد من به شما این است که اولین بازی ای که در کنسول خود قرار می دهید همین بازی باشد. چرا که در همان لحظه ی اول بازی متوجه یک کنسول جدید ، یک نسل جدید و البته بازی های جدید با قابلیت ها و خصوصیت های جدید خواهید شد.
دانلود تریلر Metal Gear Solid V: Ground Zeroes با کیفیت HD
چندی پیش در سایت های مرتبط با گیم با کامنت جالبی برخورد کردم. کاربری اعتقاد داشت که Metal Gear Solid، عنوان افسانه ای هیدئو کوجیما در نسخه Ground Zeroes از روی بازی Splinter Cell Black List تقلید کرده است! در ابتدا خیلی به این حرف خندیدم اما بعدها متوجه شدم که شاید آن کاربر نگون بخت(!) نتوانسته داستان متال گیر را درک کرده و دیدش را نسبت به بازی گسترش دهد. بعدها فهمیدم که او تا حدی حق هم دارد. کوجیما آن قدر متال گیر را پیچیده و حماسی کرده که خیلی ها به سمتش نمی روند و خب نتیجه اش هم این می شود که تجربه بازی کردن با یکی از محبوب ترین کاراکترهای دنیای گیم را از دست می دهند! بله بیگ باس یا اسنیک آمده تا دوباره حماسه ای را در متال گیر هیدئو کوجیما خلق کند! اسنیک آمده تا در یک مدت زمان کوتاه خودش را دوباره به ما معرفی کند و بگوید که چه شد تبدیل به یک آنتاگونیست بزرگ شد. چه شد که نهایتا در آغوش فرزندش سالید اسنیک مرد. چه شد که گذشته ای تاریک را پیدا کرد؟ شاید MGS V بتواند پاسخ این سوال ها را به همه ی ما بدهد.
مار میهن پرست | نقد و بررسی Metal Gear Solid V: Ground Zeroes
یک درام تلخ و حماسی:
داستان این نسخه از سری بازی های MGS به سال ۱۹۷۵ و دقیقا یک سال بعد از حوادث نسخه Peace Walker می گذرد. Snake که هنوز به کما نرفته و هنوز سه فرزند یا کلونش یعنی Solid Snake,Solidus Snake و Liquid Snake متولد نشده اند، به همراه اعضای گروه FOX را Camp Omega واقع در کشور کوبا می شود تا دو کودک با نام های چیکو(Chico) و همچنین پاز(Paz) را بیابد. این دو کودک که توسط فردی مرموز به نام Skull Face یا صورت سوخته ربوده شده اند هر دو در نسخه Peace Walker به مخاطب معرفی شدند و طی ارتباطی که با اسنیک و FOX پیدا کردند، اطلاعات زیادی را در مورد این گروه بدست آوردند. Skull Face گروهی را متشکل از نینجاها و همچنین نیروهای ویژه یا SWAT را تشکیل داده و نام این گروه را XOF گذاشته است. همانطور که مشاهده میکنید XOF دقیقا برعکس FOX است و ظاهرا اسکول فیس کینه های قدیمی ای را از اسنیک در سر می پرواند. همانطور که گفته شد اسنیک راهی Camp Omega واقع در منطقه Mother Base می شود. اسنیک متوجه می شود که دوست و همکار قدیمی اش کاز میلر هم در این کمپ حضور دارد و همین امر باعث می شود تا سرنخ های بیشتری را از چیکو پیدا کند. این نسخه پیش زمینه ای برای نسخه اصلی MGS V یعنی The Phantom Pain است که وقایع قبل از کما رفتن او و همچنین روایت تشکیل گروه XOF را شرح می دهد. به طور کلی با توجه به سناریو مفصل و فوق العاده ای که کوجیما برای PP در نظر گرفته است نسخه GZ به عنوان یک پیش زمینه از داستان و سناریو جذابی برخوردار است. اما خب همانطور که می دانید به دلیل کوتاه بودن گیم پلی بازی مخاطب نمی تواند از سناریو خوب بازی استفاده کند و تا با بازی خو میگیرد بازی به اتمام می رسد. کوجیما در نوشتن داستان بازی از Shinta Nojiri و Hidenari Inamura کمک گرفته است که هردو از نویسندگان خوب ژاپنی محسوب می شوند و در ساخت MGS های قبلی هم با کوجیما همکاری داشته اند. جالب است بدانید که سناریو این نسخه کاملا تغییر کرده زیرا قرار بود که در این نسخه اسنیک پیر به تصویر کشیده شود اما همان طور که می بینید سناریو این بازی کاملا عوض شده و بازی چندین سال به عقب رفته است زیرا ما اسنیکی ۴۰ ساله و دارای موهای قهوه ای را در این بازی و The Phantom Pain مشاهده می کنیم!
مار میهن پرست | نقد و بررسی Metal Gear Solid V: Ground Zeroes
شاهکار نسل هشتمی!
قاعدتا باید بدانید که MGS V دارای چه گرافیک منحصر به فردی است! بازی با استفاده از FOX Engine، موتور اختصاصی Konami ساخته شده است و با توجه به این که یک بازی بین نسلی است، دارای یک گرافیک هنری و فنی فوق العاده است. نکته فوق العاده ای که در مورد بازی وجود دارد این است که به جز نورپردازی فوق العاده در پلتفرم های نسل هشتمی، بازی با گرافیک بسیار خوبی بر روی نسل هفتم عرضه می شود. مهمترین ویژگی بازی طراحی منحصر به فرد اجسام و محیط پیرامون اسنیک در طول گیم پلی است. تکسچرهای بهینه و فوق العاده در کنار بافت هایی با جزئیات بالا باعث شده که مخاطب در نگاه اول عاشق GZ شود! نورپردازی بسیار خوب بازی در کنار جلوه های بصری فوق العاده بازی باعث شده که عملا نتوان جز تعریف حرفی را در قبال گرافیک Ground Zeroes زد! در طول بازی شاهد انیمیشن های بسیار نرم و روانی خواهید بود و همچنین شاهد افکت های فوق العاده و باور نکردنی ای نظیر افکت آتش و خصوصا آب خواهید بود. طراحی چهره اسنیک و سایر کاراکترهای اصلی در کنار استفاده از مدل های متنوع برای NPC ها همگی نوید یک طراحی فوق العاده از لحاظ ظاهری و همچنین یک ساختار عالی از لحاظ فنی را به مخاطب می دهد. نورپردازی بازی هم به شکل متعادلی با توجه به تغییرات آب و هوایی بازی طراحی شده است و علاوه بر این موارد شاهد انیمیشن های خوبی در هنگام انفجارها و سایر موارد خواهید بود. فیزیک بازی در هنگام کنترل وسایل نقلیه خود را به خوبی نشان می دهد و تخریب پذیری این وسایل به خوبی قابل مشاهده است. علاوه بر این موارد بازی در امر سایه زنی و ترکیب رنگ ها هم بسیار خوب کار کرده است و شاهد یک محطی باور پذیر و سنگین هستید. هوش مصنوعی NPC ها هم به خوبی از آب در آمده است که در ادامه به آن ها اشاره خواهم کرد. به طور کلی با تجربه بازی چه بر روی نسل هفتم و چه بر روی نسل هشتم، متوجه می شود که GZ دارای یکی از بهترین گرافیک در بین عناوین سوم شخص در چند سال اخیر است. از هرکجا این بازی ایراد بگیرید گرافیک آن رسما بی ایراد است. کوجیما برخلاف اکثر بازیسازان از کنسول های نسل هفتمی به خوبی استفاده کرده است و شاهد اختلاف فاحشی بین نسخه های نسل هفتمی و هشتمی این بازی نیستیم. برخلاف عناوینی مثل BF4 یا Need For Speed Rivals که اختلاف گرافیکی بین نسخه های نسل هفتمی و هشتمی آن بیداد میکرد!
مار میهن پرست | نقد و بررسی Metal Gear Solid V: Ground Zeroes
خوب و شنیدنی!
همان طور که می دانید به جای آقای دیوید هیتر(David Hayter) که سابقا وظیفه صداپیشگی اسنیک را بر عهده داشت، Kiefer Sutherland، بازیگر سریال ۲۴ انتخاب شده است و این بار نوبت او است که به جای اسنیک، کاراکتر محبوب صنعت گیم صحبت کند! ساترلند کار خود را به خوبی و به نحو احسن انجام داده منتهی علاقه مندان به این سری هنوز هم دیوید هیتر را ترجیح می دهند و به عقیده منتقد هم هیتر می توانست گزینه بهتری برای صداپیشگی اسنیک باشد. همچنین در ماموریت Deja Vu نیز ساترلند به جای سالید اسنیک جوان صحبت می کند که سابقا هیتر وظیفه صداگذاری وی را هم بر عهده داشت. موسیقی های این نسخه هم همانند نسخه چهارم توسط Harry Gregson-Williams، آهنگساز توانای آلمانی ساخته شده است که کارش را همانند نسخه چهارم به نحو احسن انجام داده و قطعه های ملایم و همچنین قطعه های حماسی خوبی را برای این قسمت از بازی تدارک دیده است.
مار میهن پرست | نقد و بررسی Metal Gear Solid V: Ground Zeroes
هشدار! اسنیک مشغول خزیدن است!
بازی از نظر گیم پلی دچار تغییرات چندانی نشده و هنوز هم استانداردهای MGS 4 در بازی وجود دارد. تنها تغییری که در ریشه و هسته مخفی کاری بازی وجود دارد تغییر در سیستم مبارزات است. بدین معنا که اسنیک می تواند با یک الی دو دشمن به صورت مستقیم و با استفاده از مسلسل دستی مواجه شود و در صورتی که یک لوکیشن خاص دارای تعداد زیادی محافظ باشد شما تحت هیچ شرایطی نمی توانید با استفاده از درگیری های مستقیم حتی بر روی درجه سختی های پایین تر مرحله را رد کنید. المان هایی که در بازی برای مقابله با مخفی کاری وجود دارند عبارتند از اتومبیل ها و هلیکوپترهای گشتی و همچنین پروژکتورهایی که سرتاسر کمپ را روشن کرده و چک می کنند. این نوع موارد در کنار تجمع بیش از حد NPC ها در یک نقطه باعث شده است که بازی دارای گیم پلی سختی باشد. بازی چیزی حدود ۱۰ الی ۱۵ دقیقه را هم به روز اختصاص می دهد که البته بخش آسان تری از گیم پلی بازی را تشکیل می دهد. مکانیزم درگیری های تن به تن هم با استفاده از یک دکمه ساده صورت پذیر است و اسنیک هم می تواند به راحتی دشمن را از پای در بیاورد. سیستم اعتراف گیری از دشمنان هم همچنان وجود دارد و می توانید با گرفتن اسلحه به طرف یک NPC یا گذاشتن چاقو زیر گلوی وی، از او در مورد مکانی که می خواهید به آن بروید یا هدفی که دارید بازجویی کنید. در صورت مشاهده با یک دشمن چند ثانیه وقت دارید تا وی را به قتل برسانید در غیر این صورت وی با فعال کردن آژیر خطر یا فریاد زدن و یا حرف زدن در بی سیم و رادیو، سایرین را خبر می کند و خب با توجه به این که سری بازی های MGS المان های بازی ای مثل Hitman نظیر مخفی شدن در کمد و سطل آشغال را ندارید به ناچار مجبورید بازی را دوباره از چک پوینت قبلی شروع کنید. جالب است که بدانید در این نسخه از سری بازی های MGS قابلیت استفاده از وسایل نقلیه نظیر تانک و جیپ را دارید که البته بیشتر در اواخر بازی و برای فرار کاربرد دارند.
مار میهن پرست | نقد و بررسی Metal Gear Solid V: Ground Zeroes
اسنیک برای مشاهده دشمنان یا اهداف خاصی می تواند از یک نوع دوربین خاص استفاده کند. با استفاده از این دوریبن وی میتواند یک دشمن را علامت گذاری و یا Mark کند و همین امر باعث می شود که بتوانید تمامی حرکات آن دشمن یا NPC خاص را زیر نظر بگیرید. می توانید حتی حرکات وی را از پشت دیوارها هم مشاهده کنید. اسنیک از چند نوع اسلحه به اضافه ابزارهایی مثل C4 یا نارنجک استفاده کند. وی اسلحه های خاصی برای مخفی کاری دارد و همچنین می تواند از یک سلاح کمری و یک مسلسل دستی مثل MP5 استفاده کنید که البته می توانید آن را به صورت Silent نیز در بیاورید. حرکات اسنیک بسیار نرم تر از قبل شده و همچنین جرئیات هوش مصنوعی NPC ها هم بسیار افزایش یافته است. دیگر شاهد حرکات تکراری از سوی آن ها نیستید و احتمال این که مسیر حرکت یا نوع رفتار یک دشمن در یک چک پوینت جدید با چک پوینت قبلی فرق کند. همچنین اسنیک می تواند در سه حالت ایستاده، نشسته و خوابیده حرکت کند. اسنیک همچنین می تواند به شکل نیمه اتوماتیک کاور بگیرد. وی به صورت خودکار در حالت کاور گیری قرار می گیرد. همچنین در طول بازی می توانید به چند شکل بازی را ادامه دهید. یعنی می توانید گیم پلی کوتاه بازی را به شکل های گوناگون ادامه بدهید و حتی انتخاب هایی را هم در این راه خواهید داشت. پس بازی گیم پلی غیر خطی ای را دارد و همچنین از المان های بازی های سندباکس نظیر مراحل فرعی غیر مرتبط با بازی هم بهره مند است. برای پلتفرم های سونی یعنی PS3 و PS4 بازی دارای ماموریتی تحت عنوان Deja Vu است که در آن می توانید کنترل سالید اسنیک جوان را دقیقا با همان شکل و شمایل نسخه اول بازی به دست بگیرید و در ماموریتی که برای پلتفرم های مایکروسافت یعنی Xbox One و Xbox 360 وجود دارد شما می توانید کنترل رایدن را بر عهده بگیرید و از قابلیت های وی در MGR در این ماموریت بهره مند شوید. این ماموریت که Jamais Vu نام دارد همانند Deja Vu دارای محتواهای خاصی نظیر کنترل وسایل نقلیه است.
مار میهن پرست | نقد و بررسی Metal Gear Solid V: Ground Zeroes
به طور کلی گیم پلی بازی اگر کوتاه نبود می توانست بسیار جذاب تر باشد. گرچه کوجیما علاوه بر این مورد المان های انقلابی و جدیدی را که برای Phantom Pain در نظر گرفته است را برای MGS GZ قرار نداد و نهایتا تصمیم گرفت این بازی را در قالب یک پیش زمینه جمع و جور برای مخاطبان عرضه کند. این بازی با قیمت ۳۰ دلار عرضه شده است که با توجه به مدت زمان کوتاهش بسیار گران است و خب در صورتی که قصد دارید بازی را برای نسل هشتم تهیه کنید خب قاعدتا ضرر خواهید کرد.
مار میهن پرست | نقد و بررسی Metal Gear Solid V: Ground Zeroes
نتیجه گیری:
MGS V: Ground Zeroes به عنوان یک پیش زمینه برای نسخه Phantom Pain یک شاهکار بود! قبول دارم گیم پلی کوتاهی داشت و تهیه نسخه اورجینال آن هم چندان مقرون به صرفه نبود منتهی چه کسی تضمین می کند که بتوانید چنین عناوین نابی را در سبک مخفی کاری پیدا کنید؟ GZ گیم پلی فوق العاده روانی دارد و داستان و سناریو هیجان انگیزی حتی در این یک ساعت دارد. در مورد گرافیک آن هم صحبتی نمیکنم و شما را با تصویر گیم پلی بازی تنها می گذارم! مطمئن باشید تجربه نکردن این بازی اشتباه بزرگی است. دیگر خود دانید!
در دنیاهای آخرالزمانی ، به هیچ چیز امید نیست . امروز میبینی که دوستت زنده است ولی فردا چنازه اش را مشاهده می کنی و شاید روزی بشود که مجبور شوی او را بکشی. آخرالزمان ، داستان های متفاوت و زیبایی خواهد داشت و اگر یک نویسنده ، کارگردان و حتی بازیساز (موضوع اصلی ما) معنی آخرالزمان و بازی کردن با احساسات انسان را بفهمد می تواند به خوبی از در داستان هایش استفاده کند .از صحبت اضافه و بیهوده پرهیز می کنیم و به بررسی قسمت جدید بازیِ “مرده ی متحرک” بپردازیم.
کاورِ تبلیغاتی بازی
The Walking Dead Season 2 Amid The Ruins| در بحبوحه ی ویرانی
سازنده : Telltale Games
سبک : ماجرایی ، وحشت بقا
مدها: تک نفره
پلتفرم: PC , PS3 , X360 , PSVITA , MAC , IOS And Android
نکته: برای خواندنِ نقد قسمت قبلی و اطلاعاتی در موردِ بازی به این لینک مراجعه فرمایید
در رسانه های تصویری ، نمونه های آخرالزمانیِ خوبِ بسیاری را دیده ایم . از جمله ی آنها می توان همین سریال مرده ی متحرک و بازی های آخرین ما ، فضای مرده و غیره را نام برد. استدیوی تل تیل در ساخت بازی های آخرالزمانی خوشبختانه به مهارتِ بسیار بالایی رسیده از آنجا که توانست تنها با ساخت یک بازی و عرضه ی آن به صورت دانلودی به مقام بهترین بازی سال دست یابد . و از قضا این بازی نیز فصل اول مرده ی متحرک بوده و فضای آخرالزمانی داشت . این است که تا حدودی به این استدیو و توانایی ساخت بازی ماجرایی ایمان داریم. اپیزود چهارمِ مرده ی متحرک ، که با عنوانِ در بحبوحه ی ویرانی به تازگی عرضه شده است ، آغازی است بر یک پایان طوفانی ؛ پایانی بسیار بهتر از بازیِ ” گرگی در میان ما”
تصویری که قبل از شروع این اپیزود می بینید
آن چه گذشت : گروه ، به کمکِ کلمنتاین و نقشه ی شخصیتِ جدیدِ “جِین” از دست گروه کارور فرار می کنند و هزاران زامبی را به جان آن ها می اندازند. کارور همان طور که در نقد قبلی خواندید ؛ به طرز اسف باری کشته می شود و البته حقش است. حالا شما باید همراه با گروهتان از میان زامبی ها فرار کنید. البته شما با خونِ بدنِ دیگر زامبی ها مجهز هستید و متحرک ها به سختی شما را در میان خودشان شناسایی می کنند.
و ادامه ی راه …
این نقد در واقع لو دهنده ی داستانِ کامل بازی است به طوری که از نقد اپیزود قبلی نیز بیشتر داستان بازی را اسپویل می کند
ابتدایِ “در بحبوحه ی خطر” پایانِ مبهم در معرض خطر را کامل می کند ؛ در پایان آن بازی (که متاسفانه الان باید اسپویل شود) شما باید تصمیم بگیرید که دستِ Sarita را قطع کنید و یا “متحرکی” که دست او را گاز گرفته است را بکشید . با توجه به یکی از این دو انتخاب شما بازی ادامه خواهد داشت. بازی دو حالت خواهد داشت ؛ اگر شما دست او را قطع کرده باشید فریادِ Sarita شروع می شود و او از کلمنتاین می پرسد که چرا دست او را قطع کرده است قبل از اینکه زامبی را بکشد. کنی همراه با مایک برای کمک می آیند و Sarita را می برند. مایک در حال کشتن زامبی هاست که یک دفعه خون ریزی ساریتا ( از این پس از نام فارسی استفاده می کنیم) افزایش پیدا می کند و او به سوی مرگ می رود.کنی کلمنتاین را سرزنش می کند و بسیار از دست او عصبانی است و اینجاست که شما باید تصمیم بگیرید آنها را ترک کنید و یا هنوز در بین کنید و ساریتا و مایک باقی بمانید . اگر باقی بمانید و سعی کنید از خود دفاع کنید ؛ کنی هر لحظه از دست شما عصبانی تر می شود و مایک جلوی کنی را میگیرد.
اگر شما زامبی ای که به ساریتا حمله کرده را بکشید:ساریتا وحشت کرده سپس کنی و مایک همراه با او فرار می کنند و کلمنتاین نیز تنها می ماند. اما برای نیک ، لوک و سارا چه اتفاقی افتاده است ؟ آنها نیز به سمت جنگل فرار می کنند.
جِین مهم ترین شخصیت اپیزود جدید است که در قسمت قبل با نقشه اش موفق شد به همراه دیگران از دستِ کارور فرار کند
کلمنتاین متحرک های بیشتری را می کشد . اکنون دیگر او هیچ کدام از اعضای گروه را نمی بیند . فریاد بزنید و کنی و لوک را صدا کنید و یا ساکت باشید تا زامبی ها و یا متحرک ها (هر دو درست هستند) صدای شما را نشنوند. بعد از آن ، یک نفر به طرز وحشتناکی شما را از پشت می گیرد . ابتدا فکر می کنید که کارتان تمام است ولی در واقع او ربکاست ! ربکای باردار. او از دیدن کلمنتاین بسیار خوشحال است و به او می گوید که لوک نیز با او بود ولی از هم جدا شده اند.این دو نفر سپس همراه با یکدیگر به راه می افتند. هر دوی آنها سعی می کنند یک مکان خالی بین زامبی ها برای فرار پیدا کنند اما تلاششان بی فایده است که یک دفعه کلمنتاین و جین به یکدیگر برخورد می کنند و هر دو کمی می ترسند. جین به کلمنتاین و ربکا می گوید که آرامش خود را حفظ کنند و آرام راه روند.اما ربکا وحشت از این همه زامبی وحشت کرده و در یک جا بی حرکت و ترسان ایستاده است.جین برای کمک به او نمی آید . اما با کمی درنگ به سمت کلمنتاین و ربکا می رود تا با کلمنتاین نقشه ی خوبی بکشند. نقشه ی آنها این است که کلمنتاین توجه یک متحرک را به جلب کند و از آن طرف جین زامبی را بکشد تا از او برای حرکت در بین زامبی های دیگر و قایم شدن در پشتش استفاده کند . خوشبختانه جین ، ربکا و کلمنتاین (سه عضوِ مونث در گروه) موفق به فرار می شوند و از میان جنگل حرکت خود را آغاز می کنند .
دو دوست خوب یعنی ساریتا و سارا از میان ما می روند
در میانه ی راه ، ربکا لحظه ای توقف می کند . کلمنتاین از او می پرسد که چه شده ، ربکا می گوید به دلیل باردار بودن به انرژی بیشتری نیاز دارد . کلمنتاین به او دلداری می دهد. جین صبر می کند و از ربکا می پرسد که “تو می خوای با بچت چی کار کنی ؟ ” ربکا عصبانی می شود ، با این که جین نیز عذرخواهی می کند. بحث کوتاهی بین این دو نفر شکل می گیرد ولی در نهایت مشخص می شود که جین نیز خواهری داشته که از مرگ او ناراحت است و به همین دلیل رنج زیادی را تحمل می کند . نام خواهر جین ، “جِیمی” است.
این سه نفر ، به منطقه ی Parker’s Run می رسند. جایی که یک مجسمه از فداکاری انسان ها دیده می شود. مجسمه ای که نماد بازی جدید است و کاراکترهای بازی خیلی به آن نگاه می کنند. اما هیچ حرفی به زبان نمی آورند. در آنجا بانی و مایک دیده می شوند که از دیدن آنها بسیار خوشحالند. کنی در کنارِ جسد همسرش خوابیده ؛ کلمنتاین سعی می کند با کنی حرف بزند ولی این دفعه کنی تماما بر سر او غر زده و همه چیز را تقصیر یک دختر بچه می اندازد. در ادامه جین و کلمنتاین برای پیدا کردنِ لوک ، سارا و نیک و همین طور مقداری آب و غذا به سمت جنگل می روند . همه ی افراد با این تصمیم موافقند ( از اینجا به بعد رابطه ی بین جِین و کلمنتاین عمیق تر می شود )
کنی عصبانیتش را به طرز بدی روی زامبی ها خالی می کند
در میانه ی راه ، جین به کلمنتاین می گوید که مطمئن نیست آنها بتوانند سارا و یا دیگر افراد را پیدا کنند . اما شما می توانید با او مخالفت کنید . به هر حال ، جین می گوید که به هیچ کس به غیر از کلمنتاین اعتماد ندارد ؛ به خاطر اینکه کلمنتاین باهوش و صادق است. جین از خواهرش برای کلمنتاین می گوید ، و این که سالانه برای بازدید از یک پارکِ تفریحی در ویرجینیا ، در تابستان به آنجا سفر می کردند . به نظر می رسد چیزی او را آزار می دهد . اتفاقی در مورد خواهرش اما دیدنِ چند متحرک در ادامه ی راه ، او را از صحبتش باز می دارد. کلمنتاین و جین ، دو تا از آنها را می کشند و جیب های آنها را می گردند اما تنها چیزی که پیدا می کنند یک چاقوست همراه با عینکِ سارا. این نشان می دهد که سارا هنوز زنده است. جین به کلمنتاین آموزش می دهد که همیشه از مرگ یک زامبی باید مطمئن شد. آنها یک بحث را در مورد سارا شروع می کنند که یک دفعه صدای جیغِ سارا و صدای لوک شنیده می شود. در ادامه سازندگان شما را با صحنه ی بسیار آزار دهنده ای مواجه می کنند . اگر نیک زنده باشد ، شما او را در حالی میبینید که به زامبی تبدیل شده و در میانِ یک قفس گیر افتاده است. کلمنتاین به زجر آور ترین شکل ممکن کله ی او را با تبرش از بین می برد و سپس آن دو به حرکتشان ادامه می دهند. پس از کشتنِ چند متحرک ، در آن طرفِ یک دیواری از اشیاء ، دری را مشاهده می کنند و صدای سارا را از پشت آن در می شنوند. متحرک ها سعی می کنند در را باز کنند و وارد شوند . جین به کلمنتاین می گوید که سعی کن راهی پیدا کنی تا حواس آنها را پرت کنیم . کلمنتاین فکر بکری به ذهنش می رسد. جسدِ یکی از زامبی ها را در صندلی جلو ماشینی می گذارند تا صدای بوق همه جا را فرا گیرد. زامبی ها به سمتِ جین و کلم می آیند اما آنها از درِ پشتیِ خانه ای فرار می کنند و به داخلِ خانه ای که سارا و لوک در آن هستند می رسند.لوک از دیدنِ آن دو خوشحال می شود . اما سارا در جایی خشکش زده و تکان نمی خورد . لوک سراغِ نیک را می گیرد که در نهایت از خبر مردنِ او بسیار ناراحت می شود. زامبی ها به درون حجوم می آورند . در ادامه شما باید سعی کنید که سارا را از جایش بلند کنید و اگر او بلند نشد ، جین سعی می کند شما را از کمک کردن به او منصرف کند. حال شما دو انتخاب دارید ، یا اینکه پیش سارا بمانید و یا اینکه همراه جین و لوک از آنجا خارج شوید . اگر پیش او بمانید ، می توانید او را با سیلی ای نجات دهید. در میانه ی راه ، جین روشِ مرگ خواهرش را توضیح می دهد . جِیمی خواهرِ کوچکترِ جین بود که بعضی مواقع از دستِ این دنیای آخرالزمانی خسته می شد . در پاره ای از اوقات ، جین موفق می شد او را برای حرکت کردن متقاعد کند و در پاره ای دیگر ، مجبور می شد او را حمل کند. اما روزی از روزها ، آنها در یک پشت بام توسط زامبی ها محاصره می شوند . جین از خواهرش می خواهد که برای نجات جانش بپرد اما او نمی پرد. در نهایت جین مجبور می شود خود را نجات دهد در حالی که خواهرش می میرَد.
عینکِ سارا تا حدودی به کلم دل خوشی می دهد
در بازگشت ، آنها متوجه می شوند که ربکا درد بسیار زیادی را تحمل می کند . بانی از کلمنتاین می خواهد که با کنی صحبت کند زیرا او تنها کسی است که در رابطه با به دنیا آوردن بچه ها اطلاعات دارد. در ادامه کلمنتاین قبول می کند و برای صحبت کردن با کنی به درون چادر می رود. کنی از مرگِ ساریتا بسیار ناراحت است اما کلمنتاین او را آرام می کند و به بیرون می آورد. کنی به همه اعلام می کند که آب و مقداری لوازم پزشکی نیاز است. اعضای گروهِ جدید سعی می کنند این لوازم را پیدا کنند . (شما باید انتخاب کنید ابتدا همراه جین بروید و یا همراه با بانی و مایک) در هر صورت شما باید هر دو را همراهی کنید.
هنگامی که با جین می روید ، ذهن جین کمی مشغول است و معلوم نیست در کدام باغ به سر می برد. به نظر می رسد که او کلمنتاین را مانند خواهر نداشته ی خود می داند. آنها در طبقه ی بالای ساختمانی ، محیطی امن و ایده آل برای به دنیا آوردنِ فرزندِ ربکا پیدا می کنند . به هر حال درِ آن قفل است و جین با چاقو ای که پیدا کرده است برای باز کردنِ آن تلاش می کند.کلمنتاین به جین هشدار می دهد که غریبه ای را در دوردست مشاهده کرده است که به سمت آنها می آید . آنها به دلیل آمدن او مخفی می شوند و کلمنتاین او را منحرف کرده تا جین اسلحه ی کمری ای که او با خود دارد را از دستش بگیرد . نامِ آن مرد “آروو” است . یک اسپانیایی اصیل که مقداری نیز انگلیسی بلد است . دستِ او نیز در هنگامِ گرفتنِ اسلحه می لرزد . او کیفی را نیز به همراه داشت. کلمنتاین درونِ آن کیف انواع لوازم پزشکی و یک قرص آرام بخش پیدا می کند. شما می توانید کیفِ او را به کلی بر دارید و یا آن را به او برگردانید. جِین سپس به او حمله می کند و می گوید : نمی خوام دیگه تو رو این طرفا ببینم . آروو فرار می کند.
ربکای باردار سختی بسیار زیادی را تحمل می کند
در هنگامی که شما با بانی و مایک نیز می روید ، یک کت برای ربکا (به جای پتو) و ظرف آب را پیدا می کنید که درِ آن قفل شده است اما پنجره اش باز است . بانی تصمیم می گیرد که به وسیله ی پنجره ، در را از داخل باز کند که یک دفعه یک زامبی دستِ او را می گیرد. مایک درب را شکسته و به موجود حمله می کند. و دستان او را از پشت می گیرد. کلمنتاین نیز با یک ضربه ی بی نظیر در سرِ زامبی ، کار را تمام می کند . وقتِ بردنِ آب رسیده. مایک هر دو ظرف آب را در دستانش می گیرد و آنها راه می افتند. در میانه ی راه راکونی مشاهده می شود. مایک ، بانی و کلمنتاین سعی می کنند آن راکون را بگیرند ولی وقتی خانواده ی او را نیز می بینند رهایش می کنند.
این سه نفر به سمتِ دیگر اعضا باز می گردند ؛ اما یک دفعه متحرک ها حمله می کنند ؛ کنی (شاید همراه با مایک) برای دفاع می روند و دیگر افراد ، به سمت محلی که جِین و لوک حضور دارند . فرار می کنند . همگی به آنجا می رسند و از این که می بینند جین و لوک به راحتی در حال صحبت هستند ناراحت و عصبانی می شوند. ربکا خیلی درد می کشد و جیغ می زند. در اینجا شما می توانید قرص های آرام بخشی را که به دست آورده اید به او بدهید تا کمی آرام شود. همه ی افراد برای دفاع در برابر متحرک ها به بیرون می روند . تعدادی از آنها را می کشند اما این موجودات بیشتر از آن هستند که فکر می کردند. لوک و کلمنتاین یک جسمِ سنگین و بزرگی را در مقابل درب قرار می دهند . زامبی ها برای شکستن درب به آن می کوبند که یک دفعه ، قسمتی از طبقه ی بالا فرو میریزد و جِین و سارا نیز به پایین سقوط می کنند. شما می توانید به جِین بگویید که برود سارا را نجات دهد که در این صورت نیز تلاش شما بی فایده بوده و سارا جانش را در مقابل زامبی ها از دست می دهد و در مقابل جِین نجات پیدا می کند. زامبی ها از آن طرف می خواهند هجوم بیاورند اما کلمنتاین با از بین بردنِ اهرمِ دیگر ، آن ها را به پایین می اندازد. اکنون بچه ی ربکا به دنیا آمده است ولی به نظر می رسد که مرده است زیرا هیچ حرکتی نمی کند. اما ناگهان با یک سرفه ی جانانه خیال همه را راحت می کند ! برای اولین بار و یا شاید هم بیشتر ، بچه ای در این دنیای آخرالزمانی به دنیا آمده است. کودکی مذکر که امید را به همه باز می گرداند. گروه باید فردا سفرِ خطرناکِ خود را در حالی که جین نیز دیگر در میان آنها نیست (از گروه جدا می شود) به دلیل برف و بوران به سمت شمال آغاز کنند . اما همیشه همه چیز به وفق مراد نیست.
انتهای اپیزودِ چهارم
در میانه ی راه ، آروو و دوستانِ اسپانیایی اش با اسلحه به گروه حمله می کنند. کلمنتاین یک دفعه ربکا را می بیند که دارد تبدیل به زامبی می شود. حال شما می توانید تصمیم بگیرید که به ربکا شلیک کنید و یا کنی و دیگر اعضا را برای کمک صدا کنید که در هر دو صورت بازی با چند شلیکِ دیگر و به صورتی مبهم تمام می شود …
قسمتِ چهارم ، دارای داستانِ جالبیست که آن را از دیگر قسمت ها جد کرده و به قسمتِ سوم شبیه می کند . بازی در قسمتِ قبل یک شخصیت بد را معرفی کرد . اما در این قسمت داستانِ به دنیا آمدنِ یک بجه را روایت می کند. بچه ای که در دنیایی آخرالزمانی به دنیا می آید و این دنیا چقدر متفاوت است . بله ، دنیاهای آخرالزمانی خیلی متفاوت است . اما قضیه ی مجسمه .باید بروید از سازندگان بازی بپرسید که قضیه ی این مجسمه چیست اما به عقیده ی من و بسیاری از دوستان ، این مجسمه این سوال را در ذهن مخاطب و همین طور شخصیت های بازی پدید آورد که آیا واقعا در آخرالزمان نیز افراد به یکدیگر کمک می کنند؟ و از جانِ خود برای دوستان و هم نوعانشان می گذرند ؟ جواب را باید در کلِ اپیزود های عنوانِ مرده ی متحرک و همین طور فصل اول جست و جو کنید.
سارا در این نسخه به طرز وحشتناکی می میرد
صداگذاری بازی بسیار جذاب است. در تمام بازی یک موسیقی آرام و البته ناراحت کننده پخش می شود. این روند در قسمت های قبلی نیز همین طور بوده و ریتمِ موسیقی در مواقعِ هیجانی بیشتر خواهد شد . در نتیجه شما در تمام قسمت های بازی و بهتر است بگوییم در بیشترِ قسمت های آن موسیقی ای را خواهید شنید.
برای خواندنِ نقدِ قسمت های دیگر مانند گرافیک و گیم پلی به نقدِ اپیزود قبلی که لینک آن در ابتدای این صفحه داده شد مراجعه کنید
در پایان باید گفت اپیزودِ چهارم دارای داستان جدیدیست که آن را از تمام قسمت های دیگر متمایز می کند و تمام مقدمات را برای یک پایان طوفانی فراهم کرده است . اگر می خواهید از اپیزود پنجم (که هنوز عرضه نشده است) لذت کامل را ببرید ، باید این قسمت را نیز تجربه کنید.
*برای دیدن دومیش برو ادامه..................*
ادامه مطلب
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: